Ասում են՝ որպես սեփական հավաստիացումների առհավատչյա, Սյամոն իրեն հավատացողներին վստահեցրել է, որ ձեռքի տակ ունի միջոցներ՝ կյանքի կոչելու արցախցիների վերադարձը. «Պանդորայի արկղն» է բացելու, որի դեմ որևէ մեկը չի կարողանալու ծպտուն իսկ հանել:
Հարց է առաջանում, սակայն, իսկ ի՞նչ «Պանդորիայի արկղի» մասին կարող է խոսք լինել, երբ այն բացել սպառնացողն ընդամենը Սյամոն է՝ կունիլինգուսի հանրահռչակված մի ծեր վարպետ: «Պանդորայի արկղ» կարող է բացել նա, ով քիչ թե շատ անբասիր է, մինչև ականջի ծայրը վարկաբեկված չէ, ով գոնե հանրահռչակված օնանիստ չէ՝ պոռնո վիրտերին գերին ընկած: Իսկ Սյամոն մտածե՞լ է, թե եթե իր վերաբերյալ «Պանդորայի արկղ» բացողներ լինեն, ինչեր դրանից կհորդեն, ամենաքիչը՝ այնպիսի ձայնագրություններ կամ գուցե թաքնված տեսախցիկների կոմղից ֆիքսված տեսագրություններ, որ Սյամոն «մկան ծակին հազար թուման կտա», միայն թե այդ «զապիսները» չհանրայնացվեն: Բա որ ասենք մարդամեկը արցախյան բունկերներում տեղի ունեցածի տեսաձայնագրություններն ի հայտ բերի, Սյասմոն ի՞նչ պիտի անի, Նիկոլին ի՞նչ պատասխան պիտի տա, որ հա՛մ իր, հա՛մ էլ Աննայի բարի համբավը չարատավորվի:
Սյամոյի վրա այնքան կոմպրոմատ կա, որ եթե հրապարակվի, Սյամոն պետք է մինիմում ինքնալիկվիդացվի, հետևաբար՝ անիմաստ է նման խամաճիկից ինչ-որ բան ակնկալելը կամ նմանների հետ հույս կապելը
