Հայտարարելով, թե «Զանգեզուրի միջանցքի» տրամադրման դեպքում Բաքուն կհամաձայնվի դեմարկացիան անել 1925-26թթ.-ի քարտեզներով՝ Սյամոն որպես իր կողմից արվող պնդման ապացույց վկայակոչել է այն, որ ոչ մի ադրբեջանցի պաշտնոյա իր խոսքերը չի հերքել: «Դեռևս Ադրբեջանի որևիցե մի քաղաքական գործիչ չի հերքել իմ ասածս, չի ասել, որ իրանք համաձայն չեն տենց»,- ժպտալով հայտարարել է Սյամոն:
Փաստորեն՝ Իլհամի կողմից «Էրիվանի», «Գյոյչայի» ու «Արևմտյան Ադրբեջանի» մասին հնչող հայտարարություները Սյամոն ոչ միայն լուրջ չի ընդունել, այլև «միամտաբար» կարծում է, թե եթե Նիկոլը ճանապարհը տա, ապա Բաքուն կհանդուրժի իր հարևանությամբ մոտ 31000քկմ-անոց Հայաստանի գոյություն: Փաստորեն՝ Սյամոն իրեն իսկապես մի մեծ բան է կարծում. իբր ինքն այնպիսի ֆիգուր է հայաստանյան քաղաքական դաշտում, որ ադրբեջանցի քաղաքական գործիչները կամ բարձրաստիճան չինովնիկները պետք է պարտադիր կարգով հերքեն կամ հաստատեն իր հայտարարությւոնները:
Սյամոյի նման բարձր ինքնագնահատականը կարող է հետևանք լինել թերևս «վերբավատ» լինելու ընթացքում թուրքերի հետ տեղի ունեցած խոսակցության. սրան «կտավատ» են արել ու մեծարել՝ ստիպելով կարծել, թե իրենից ինչ-որ բան է ներկայացնում ու այն էլ այնպիսի, որ արժան է ադրբեջանցի քաղաքական գործիչների մեկնաբանությանը:

Սյամոն ընդամենը «Զանգեզուրի միջանցքի» քարոզն է արել՝ սուտը ճշմարտության տեղ մատուցելով. ինչո՞ւ թուրքը պետք է բավարարվի միայն միջանցքով, եթե Նիկոլի շնորհիվ ողջ Հայաստանը կլանելու շանս է ստեղծվել:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել