Հայտարարելով, որ արցախցիներին փորձում են ոմանք նույնականացնել երկրորդ ու երրրորդ նախագահների հետ՝ Խանումյան Հայկոն պնդել է, թե սոցհարցումները վկայում են, որ այդ նախագահներն արցախցիների շրջանում ունեն նույնքան վարկանիշ, որքան որ խորհդարանական ընտրությունների ժամանակ էր:
Հայկոյի հայտարարությունն իրականում ֆանտազիայի ժանրից է. նախ՝ խիստ կասկածելի է Հայկոյի՝ ինչ-որ անհայտ ծագման սոցհարցումներին հղում անելը՝ նկատի ունենալով հայաստանյան իրականությունը, ապա՝ Հայկոյի պնդումը կարող է նշանակել, որ արցախցիները զրկվել են լավը վատից տարբերելու, թացը չորից զանազանելու բնատուր կարողությունից, ինչն ուղղակի նոնսենս է:
Երկրորդ ու երրորդ նախագահների օրոք Արցախը միայն ծաղկել է: Ընդ որում՝ դա նույնիսկ տեղի է ունեցել ինչ-որ իմաստով նաև հայաստանցիների հաշվին. ամենալավը միշտ տրվել է Արցախին, հայության ներուժը մշտապես ուղղվել է Արցախի վերակառուցմանը: Նույնիսկ այդ ամենը տեղի է ունեցել իշխանությունների հանրային վարկի հաշվին. նիկոլները հակաարցախյան տրամադրություններ են անընդհատ սերմանել՝ մատնացույց անելով Արցախի հանդեպ հոգատարութունն ու այդ ֆոնին իբր հայաստանցիների հանդեպ դրսևորված անտարբերությունը: Կարճ ասած՝ երկրորդ ու երրորդ նախագհներն արել են իրենցից կախված հնարավորն ու անհնարինը՝ ապահովելու Արցախի լիարժեք կենսունակությունը:
Այսքանից հետո ինչո՞ւ պետք է արցախցիների շրջանում նախկինների վարկանիշը լինի ցածր, ինչպես պնդել է Սյամոյի ստրուկ Հայկոն: Բա ո՞ւմ վարկանիշն է բարձր, Սյամոյի՞, որ Աննայի հետ միասին հանձնեց Արցախը, թե՞ Խանումյան Հայկոյի, որ հանդիսանում է Աննայի բունկերային սիրեկանի վիժվածքը…
