2018թ. թավշյա հեղափոխությունը, իսկ իրականում` հակահայկական շարժմամբ իշխանության զավթումն իրականացվել է թուրքերի ու ադրբեջանցիների անմիջական միջնորդությամբ: Եվ այսպես` 2021թ. մարտի 22-ին Իլհամ Ալիևը կառավարության նիստի ժամանակ հայտարարել է, որ «Բաքուն որոշակի դեր է խաղացել 2018 թվականին Հայաստանում իշխանափոխության գործում»: Եվ այստեղ եվս հարց է առաջանում ՀՀ իշխանությունը բռնազավթած թուրքին. «ի՞նչ եղան 2018թ.-ին Ադրբեջանից Հայաստան փոխանցված 211 միլիոն դոլարը»: Գուցե 2018թ. դեկտեմբերի 9-ին տեղի ունեցած ընտրություններից առաջ ՔՊ-ն հենց այդ գումարի միջոցով է տարածքներ վարձակակել, պաստառներ պատվիրել ու քարոզչություն արել: Իհարկե ինչպես Ադրբեջանի բռնապետն, այդպես էլ Հայաստանի թուրքը փոքրիկ դերակատարներ են` թուրքերի լարովի տիկնիկներ:
Այնուհետև սկսվեցին բանակցությունները Նիկոլ Փաշինյանի և Ալիևի միջև: Ի՞նչ էր հայտարարում սրիկան: Սրիկան հայտարարում էր, որ ինքը ոչ թե շարունակում է Սերժ Սարգսյանի թողած բանակցային ժառանգությունը, որն ի դեպ հայանպաստ ու հաղթական էր, այլ սկսում է բանակցություններն իր սեփական կետից: Հետո հայտարարեց, որ ինչ ուզում այն էլ բանակցում է: Սրանից հետո Գերմանիայում էս հարբեցողը հայտարարեց, որ միկրոհեղափոխություն է անելու բանակցային պրոցեսի մեջ, հետո հայտարարում էին, որ ոչ մի փաստաթղթի շուրջ չեն բանակցում ու մեկ էլ «ալե հոպ» ՌԴ արտաքին գերատեսչության ղեկավարը` Լավրովը, հայտարարեց, որ սեղանին արդեն մեկ տարուց ավել է կա նոր փաստաթուղթ: Այս ամենին եկեք գումարենք նաև չորս հանգամանք, թե ինչու՞ էր Սերժ Սարգսյանը հաղթել ադրբեջանցիներին նաև դիվանագիտական կորպուսում`
1. Ալիևի հայտարարությունը 2016թ հոկտեմբերին: Այն է` «Փակ դռների ետևում ինձ ստիպում են ճանաչել Ղարաբաղի անկախությունը»:
2. Պուտին, Նազարբաև, Լուկաշենկո, Փաշինյան հանդիպման ժամանակ, էս կլոունին ասել են, թե Ալիևը շատ լավ հասկանում է, որ Ղարաբաղն երբեք չի լինելու Ադրբեջանի կազմում: Ապացույցը` Սերժ Սարգսյանի հրապարակած ձայնագրությունը:
3. Ժնևի, Վիեննայի և Սանկտ-Պետերբուրգի հաղթական փաստաթղթերը մշտադիտարկման մեխանիզմների վերաբերյալ, որոնք Դուշանբեի վերելակում Նիկոլը ծախեց Ալիևին:
4. Լուկաշենկո, Պուտին, Սերժ Սարգսյան հայտնի ձայնագրությունը, որտեղ նախագահը կտրուկ մերժում է Արցախը սակարկել, իսկ գումարային առաջարկն էլ դիվանագիտական լեզվով մտցնում է առաջարկողների մարմնի ստորին բացվածքի մեջ:
Սրան հաջորդում է պատերազմը: Նիկոլի կողմից մտածված ու հրահրված պատերազմը: Արցախը Հայաստան է և վերջ գոռացողը քարտ բլանշ է տալիս Ալիևին, որպեսզի վերջինս հարձակվի, իսկ 2020թ. հուլիսյան «հանելուկային» մարտերի ժամանակ կանաչ լույս տալիս ադրբեջանցիքին: Պատերազմը տևել է 44 օր: 44 օր շարունակ հայկական կողմը ոչ մի ստրատեգիական նշանակություն ունեցող օբյեկտի չի հարվածել: Անգամ փորձ չի արել խոցել, բայց այ սեփական զինվորներին կարողանում էին:
Պատերազմից հետո սկսվեց ՀՓՇ-ն: Գեներալիտետը հայտարարություն տարածեց, որին վեց անգամ պաշտոնապես հակադարձեց Թուրքիան, այն որակելով ռազմական հեղաշրջման փորձ: Այն, որ գեներալիտետն իրեն հետագայում պահեց յուբկա հագած տռանսվիստիտների պես դա այլ քննարկման թեմա է: Հետո դիմադրությումը, մյուսն ու էն մյուսը... Եվ այսպես Թուրքիան (անգլոսաքսերի, ջհուդների ու հրեաների հետ միասին) դեմ էր, որ Հայաստանում հեռացվեն իրենց դրածոները:
Ինչ վերաբերվում է մյուս բևեռներին` ԱՄՆ, ՌԴ և Եվրոպա, ապա այդտեղ էլ ավելի հետաքրքիր պատկեր է ստացվում: Ուրեմն 2018-ին մինչև ապրիլի 16-ը փոքրիկ թուրքերը չէին կարողանում Օպերայի հրապարակում 3000 քաղաքացի ներգրավվել, իսկ 17-ից սկսված հետաքրքիր պատկեր ստացվեց: Նախ ԱՄՆ-Եվրոպա զույգի ձեռքից սնվողները լցվեցին փողոց, իսկ որպեսզի ՌԴ-ն չկորցնի փողոցն իր ենթակայության տակ գտնվող կազմակերպություններին հանեց փողոց: Եվ այսպես ապրիլի 23-ի դրությամբ հրապարակում 73.000 քաղաքացի կար: Ձևավորվել էր կոնսենսուս` հեռացնել Սերժին ու լուծել Արցախի հարցն այնպես, ինչպես իրենց ձեռնտու է:
Հետո արդեն` բլոկադա, հայերի էթնիկ զտում Արցախում, ցեղասպանություն, հայաթափում...
Հիմա էլ չի հաջողվում թուրքին հեռացնել, որովհետև այդ մեծ կոնսենսուսը կա: Վերը թվարկածը հաշվի առնելով եվս մեկ անգամ պետք է փաստեմ` հոկտեմբերի 27-ին մեկին սպանեցին, իսկ ապրիլի 23-ին մյուսին մերժեցին: Դե հո չէին սպանելու, բա դիմոքրըսին, բլյաձ: Չնայած, եթե չլիներ հրաժարականը գուցե նոր մահափորձ լիներ Սերժ Սարգսյանի վրա:
Հունվարի 1-ից փաստացի այլևս գոյություն չի ունենալու Արցախի Հանրապետությունը... Բայց դե բուդը, տոնածառը, բլինչիկը...
Հ.Գ. ՁԼՔ
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել