Ռուսական զորքը չօգնեց, Մակրոնը պատժամիջոցներ չկիրառեց, ՄԱԿ-ի առաքելությունը վատ զեկույց կազմեց, միջազգային հանրությունը լռեց և այլ արդեն համազգային մակարդակի հասած «արդարացումները» որևէ տեղ չտանող անիմաստ «խոսույթի» բաղադրիչներ են, մինչդեռ ուղղակի պետք էր ժամանակին նպատակ դնել կազմալուծելու Բաքվի բարբարոսական վարչախումբը՝ պատրաստվելով ու հաղթելով 44-օրյա պատերազմում և վերջ։
Հիմա էլ իրական խնդիրն, ըստ էության չի փոխվել՝ հաղթել ու կազմալուծել թշնամուն, բայց արդեն շատ լուրջ ճշգրտումով առ այն, որ դրա կողմից անխուսափելիորեն սանձազերծվելիք Հայաստանի համար ճակատամարտը սկսվելու է ոչ թե Ակնայից, Ջրականից կամ նույնիսկ Շուշիից ու Ստեփանակերտից, այլ Գորիսից, Կապանից, Երասխից և Վարդենիսից։
Իսկ եթե իրոք ցանկանում ենք հաղթել այդ կենաց-մահու անխուսափելի և վճռորոշ ճակատամարտում, ապա պետք է ամեն ինչ անել Հայաստան պետություն-ամրոցի կերտման և թշնամական արհեստածին կազմավորման թուլացման համար։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/vardan.voskanian/posts/pfbid0BdwbX14FoP9uSrZhxKw2JsKs38fSZWDNknF7DQw2p47DcdHZexcYgg1QCUXp6uiSl
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
