Շարունակական ամոթին վերջ կարելի է տալ բացառապես Հայաստան պետություն-ամրոցի կառուցմամբ և մեր հայրենիքի բռնազավթված մասերի վերաազատագրումով

Երբ Բաքվի բարբարոսական վարչախմբի ինչ-որ սինլքոր բաշիբոզուկ մեր արյունակից երեխային, պատանուն կամ երիտասարդին լկտիորեն և անպատիժ կերպով ստուգում է, քննում կամ թեկուզ պիղծ հայացքով նայում, դա մեր համազգային ամոթն է՝ ամոթ, որից պետք է ծնվի ոչ թե վախ, հուսահատություն կամ վհատություն, այլ միայն ու միայն արդար վրեժի ծարավ։