Արմենին ճանաչում եմ մոտ 25 տարի: Հպարտությամբ ասում եմ՝ իմ ընկերն է:
25 տարիների ընթացքում նա եղել է տարբեր, բայց միշտ եղել է ՄԱՐԴ:
Պատերազմից հետո ցավը սրտում ապրող Արմենն ուրիշ է: Հայրենիքի ցավը միախառնվել է անձնական մեծ կորստին, բայց նա, միևնույնն է, ՄԱՐԴ է:
Արմեն ջան, այս անազատությունը վստահաբար քեզ չի կոտրելու, էլ ավելի է ուժեղացնելու, պինդ մնա:
Քեզ մաղթում եմ բոլոր նվիրական երազանքներիդ և բոլոր նպատակներիդ իրականացում:
Ծնունդդ շնորհավոր, Armen Ashotyan!
Հ.Գ. Մաղթում եմ նաև, որ շուտ հասնեն Գոռին, Գևորգին ու Լուսինեին, քեզ բոլոր սպասողներին:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել