Մեկնաբանելով պատերազմի օրերին Աննայի՝ բունկերներում հայ զինվորականությանը ցուցաբերած «բարոյական աջակցության» փաստը՝ Նիկոլն ասել է, թե Աննայի այցը՝ պատերազմի գոտի իրականացվել է՝ դրական ազդեցություն թողնելու նկատառումով. մարդիկ «այդ ծանր մթոնոլորտում» կտեսնեն Աննային ու կմխիթարվեն: Ինչ վերաբերում է հրամկազմի հետ Աննայի հանդիպումներին, ապա դրանք, ըստ Նիկոլի, կրել են լոկ քաղաքավարական բնույթ՝ մի 15 րոպեով: «Էդ քաղաքավարական այցն էղել ա, գնացել ա, բարևել ա, ողջունել ա, 10-15 րոպե մնացել ա էնտեղ ու դուրս ա էկել»,-հայտարարել է Նիկոլը՝ հավելելով՝ դրանից հետո Աննան կազմել է մարտական ջոկատ (խոսքը «Էրատոյի» մասին է) ու գնացել Սյունիք՝ մարզվելու, հետո՝ ռազմաճակատ, բայց ոչ առաջնային:

Աննան Նիկոլին խաբել է. նա պատերազմի ողջ ընթացքում Սյամոյին «բարոյական աջակցություն» է ցուցաբերել բունկերներում ու հաստատ ոչ 10-15 րոպեով. հո Սյամոն պատանի չէ՞, որ 10-15 րոպեն բավական լիներ, մի ժամ-ժամուկես առնվազը պետք էր՝ «սոկերը քաշելու»: Ընդ որում՝ «սոկերի քաշման» պրոցեսը կրել է խիստ սիստեմատիկ բնույթ, որի ընթացքում Աննան այնպես է կատարել իր առաքելությունը, որ համը մնացել է Սյամոյի բերանը:

Աննայի՝ բունկերներ գնալու, զինվորականությանը տեսակցելու միակ նպատակը եղել է Արցախի հանձնման պրոցեսին մոտիկից հետևելն ու զինվորականությանը հրահանգավորելը՝ ինչպես պետք է անեն, ում հետ ինչ պետք է անեն ու ինչ տեմպերով: Սյամոյի հետ միասին Աննայի պարտականությունն էր հայ զինվորի հաղթանակը թույլ չտալը, հայկական կողմի հաղթանակը բացառելն այն դեպքում, երբ կար իրական շանս՝ պատերզմն այս արդյունքներով չավարտելու:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել