Ստյոպա Սաֆարյանի վերաբերյալ, կամ այն մասին, թե ինչպես պետք է դաստիարակեք Ձեր երեխաներին, որպեսզի նրանք չդառնան մի ֆանտաստ գրող (ֆրանսիացի Իվ Գանդոնի մասին է խոսքը), ինչպիսին է Ստյոպան, առնվազն ֆրանսիացու ազգանվանը համահունչ:
Ուրեմն, սույն երկոտանին Միքայել Մինասյանի մասին մի գրառում է գրել, որում հարցեր է հնչեցնում: Այդ հարցերից ակնհայտ է դառնում, որ նա Ապրիլյան Քառօրյա պատերազմի հաղթանակը համարում է պարտություն, Սեյրան Օհանյանի մասով է հարցեր հնչեցնում և ամենազզվելին` լուսահոգի տիկին Ռիտայի մասին է հիմարություններ դուրս տվել:
Հիմա ըստ հերթականության:
Այ, բու´թ, եթե 2016-ին հայկական կողմը պարտվել էր, բա ինչի՞ էր ադրբեջանական կողմը զինադադար խնդրում, բա ինչի՞ էին ձեր սիրելի թուրքերը Էրդողանի մակարդակով հույս հայտնում, որ հայկական կողմը կհամաձայնի ռազմական գործողությունները դադարեցնել, բա ինչի՞ էր Սերժ Սարգսյանը պայմաններ թելադրում բանակցային պրոցեսում, բա ինչի՞ էր Ալիևն ասում, որ իրեն ստիպում են ճանաչել Ղարաբաղի անկախությունը: Լավ, որքա՞ն անասուն պետք է լինի մարդ, որ սեփական երկրի հաղթանակը համարի պարտություն, իսկ ձեռքբերումն` առոչինչ:
Սեյրան Օհանյանի մասով ես ոչինչ չունեմ ասելու: Զուտ մի քանի հանգամանքներից ելնելով: Կարծում եմ, որ իր թիմակիցներն ավելի լավ դա կանեն:
Ռիտա Սարգսյանի վերաբերյալ: Կեղտոտ բերանդ, որ բացում ես ու էդ գարշանքը արտաբերում, ուրեմն իմացի, որ էս երկրում կան մարդիկ, ովքեր փաթթած ունեն քեզ էլ, կողքիդ հավաքված բիոզանգվածին էլ, ՍԴ դատավոր քրոջդ էլ, էն ձեր ոչխարին էլ` Նիկոլին, ու հաստատ և´ պատասխան կտան քեզ, և´ պատասխան կտան սեփական խոսքերի համար: Հիմա ըստ էության:
էդ, որ գրում ես, թե բա տիկին Ռիտան խանդում էր Օհանյանի կնոջը «առաջին տիկին»-ի մասով, ասեմ հետևյալը` տիկին Ռիտային ով ճանաչել է, շատ լավ գիտի, որ ինքը խանդի տեսարաններ չուներ, այն էլ ինչ-որ «տիտղոսի» մասով, քանի որ ապրել է իր կյանքը մարդկանց օգնելով, օրինակ ծառայելով: Համեստ է ապրել: Տիկին Ռիտան էն առաջին տիկինն ա եղել, ով պուբլիչնի ՌԴ ԱՆ նախարարին խնդրում էր, որպեսզի հայ երեխաներին փրկեն, քանի որ այդ պահի դրությամբ չկար ՀՀ-ում համապատասխան սարքավորումները: Ու դու ուզում ես ասել, որ իր համար նշանակություն ուներ «առաջին տիկին» բառակապակցությունը: Կամ ու՞մ խանդեր: Օհանյանի կնոջը՞, Ռուզանի՞ն: Լու՞րջ: Սատկած հավի ծիծաղն էլ է գալիս: Ինչ վերաբերվում է էս նախադասությանդ` «Շուշիի անկմանը չդիմացած զոքանչդ», կպատասխանեմ կարճ` դու, որ աբորտից մի կերպ պլստացել ես, էդ դեռ չի նշանակում, որ ամեն խոսքդ մարսելու ես: Ապրես, որ քո հերթն առաջ ես գցում, որովհետև իշխանափոխությունից հետո փախնես-չփախնես երկրից` առնվազն ինչ-որ մի դալանում մենակ կանգնելու ես ու հետաքրքիր կլինի տեսնել «ջարդված մռութդ», այ անբարոյականի վաստակ:
Հ.Գ. Կգա մի օր ու կմնա մի օր:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել