Եռաբլուրում մի անսովոր շիրմաքար կա՝ ներքևի հատվածում մի կնոջ լուսանկարով։ Հադրութի Մեծ Թաղեր գյուղից Միրզախանյան Գառնիկի շիրմաքարն է, իսկ ներքևում՝ նրա մոր լուսանկարը։ Մոր գերեզմանը մնաց թշնամու վերահսկողության տակ...
Այս պատերազմին Միրզախանյանների ընտանիքից 3 տղամարդ՝ 3 եղբայր մասնակցեցին պատերազմին՝ Արթուրը, Գառնիկն ու Գագիկը։ Ավագ եղբայրը՝ Արարատը, 1-ին կարգի զինհաշմանդամություն ուներ․ նա 2007 թվականին Արցախում թշնամու դիվերսիոն խմբի հարձակման ընթացքում էր վիրավորում ստացել։
Գառնիկը զույգ եղբոր՝ Գագիկի հետ Հադրութում էր ծառայում։ 6 ամսից զորացրվելու էին։ Պատերազմը նրանք դիմավորեցին Կարախանբեյլիի դիրքերում։
Հոկտեմբերի 1-ին Գագիկը ծանր վիրավորվում է, իսկ Գառնիկից լուր չկար։ Հոսպիտալում ուշքի գալով Գագիկն ասում է, որ եղբայրը զոհվել է իր աչքի առաջ...
Օրեր անց հայրը գտնում է Գառնիկի մարմինն ու հողին հանձնում հայրենի Մեծ Թաղեր գյուղում։ Մյուս որդու բուժման հարցերով Երևանում եղած ժամանակ լսում է, որ հոկտեմբերի 22-ին թշնամին մտել է իրենց գյուղ, ավերել ամեն բան ու պղծել գերեզմանատունը...
Պատերազմից հետո ռուսների օգնությամբ մտնում են գյուղ, մի կերպ գտնում Գառնիկի շիրիմը, արտաշիրիմում ու բերում Եռաբլուր։ Մոր շիրիմն այդպես էլ մնում է գյուղի գերեզմանատանը, և որպես սրտի մխիթարանք՝ որդու շիրմաքարի մի փոքրիկ անկյունում նաև նրա լուսանկարն են տեղադրում, որ մայր ու որդի անբաժան լինեն...
Այսպիսի պատմությունները շատ-շատ են։ Ու սա ամեն օր արցախահայության միսը ծամողների համար եմ գրում։
Դուք՝ ոչ հարգելի բամբասողները, բան չեք կորցրել։ Ավելին, աշխարհի անեծքը կտաք էն մարդուն, ով կգողանա ձեր դռան դեմի ավելը, բայց դուք բամբասում եք մարդկանցից, ովքեր կորցրել են ԱՄԵՆ ԲԱՆ. տարիներով ստեղծածը, արածն ու դրածը, տունը, տեղը, անգամ հարազատի շիրիմը...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել