Իրեն իրավապաշտպան երևակայող Մարիշը, որը հիմա էլ, պարզվում է, զբաղվում է Ամուլսարի խնդրով, փաստորեն, նաև դեմագոգ է: Դժվար չէ ասել, թե ինչն է նրա կրքոտ սրտում նոր զգացմուքներ առաջ բերել հայրենի բնության հանդեպ. փող է բռնում՝ «բնապահպան» խաղալով: Այստեղ ուշագրավը, սակայւն, ոչ թե Մարիշի՝ փողի նոր աղբյուր բացահայտելն է, այլ՝ նրա հանրային խոսքում նկատվող նյունասները:
Հարց է ծագում՝ իր վերոհիշյալ արտահայտությամբ Մարիշը «բոչկա է գլորում» Նիկլոի՞, թե՞ նախկինների վրա՝ գուցե զգալով ժամանակի քամիների ուղղությունը, թե՞ փորձում է հավասարության նշան դնել՝ ճիշտ պահին կաշի փոխելու համար: Ջհանգիրյան Գագոյի կարյերան, փաստորեն, հօդս է ցնդել, ինչն ենթադրում է, որ սոցիալական ցածր պատասխանատվությամբ այս տիկինը կանգնած է փաստի առաջ: Փաստի առաջ չկանգնելու ու փողի անսակավ աղբյուր հայտնաբերելու համար էլ նրան հովանվորներ են պետք: Ու հիմա Մարիշը որոշել է ինքնառեալիզացման խնդիրն էն գլխից լուծել՝ «մտրակի ու կարկանդակի» բանեցման ստիլով:
Բայց մարիշները սխալվում են՝ կարծելով, թե քաղաքական իշխանությունների փոփոխությունից հետո իրենք կարողանալու են ինքնառեալիզացվել՝ սրա-նրա հետույքում տաքուկ տեղավորվելով: Պոռնիկների, խաբեբաների, վիժվածքների դարը Հայաստանում ավարտվելու է, և ամեն բան սկսվելու է նոր էջից, իսկ Մարիշը ստիպված է լինելու կա՛մ արտագաղթել, կա՛մ կանգնել պանելին: Երկրորդ տարբերակն ավելի հավանական է թվում. հայ տղամարդիկ կրքոտ են:
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/167
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել