ՖԲ-ն ոչնչացրեց ասածիդ համար տեր լինելու ոսկե կանոնը, որով մենք ապրում էինք փողոցում ու առհասարակ, ու, ի դեպ, սխալ չէինք ապրում

Դեպքեր, անկասկած, էլի կարելի է հիշել, քանի որ լկտի ու անասունի պահվածքը, երբ չի պատժվում, դառնում է շարունակական ու լեգիտիմ։

Էդ, որ ասում եմ, ձայն չէինք հանում, դա ՖԲ-ում ստատուս գրելը չի, այլ քայլ անելը, պատասխան պահանջելը ու չստանալու պարագայում ԲԱ-ՑԱՏ-ՐԵ-ԼԸ․․․

Օրեր առաջ ԵՊՀ նախկին ուսանողների, մեր տղաների հացադուլի ակցիան մի ոմն օրգանիզմ իր էջում ծաղրել էր․․․

Այսօր մի պատվարժան հայ, ՀՀ քաղաքացի պատասխան է պահանջել դրանից ու չստանալով այն՝ արագ ու առարկայական բացատրել, որ չի կարելի նման կերպ։

Կարծում եմ, նման վարքը, որ հին ու բարի ժամանակների արդար, բնական ձևերից էր, պետք է լինի վարակիչ․ ՖԲ-ն ոչնչացրեց ասածիդ համար տեր լինելու ոսկե կանոնը, որով մենք ապրում էինք փողոցում ու առհասարակ, ու, ի դեպ, սխալ չէինք ապրում։

Դրա պատճառներից մեկը համատարած խոսքի իրավունքի ու խոսքի նկատմամբ պատասխանատվության՝ այսօր իսպառ բացակայության իրավիճակն էր։

Իրավիճակը պետք է շտկել, կոնկրետ ու առարկայական, որ ամեն մի մեծ ու փոքր օրգանիզմ իրեն թույլ չտա ավելորդություններ։ Իսկ շտկողը մենք ենք