Վիգեն Խաչատրյանը, որ հանրահռչակված է իր բացառիկ թրքասիրությամբ, բացի այն, որ ԱԺ-ում կոչ է արել «գնալ ոչ թե պատմական ճշմարութան, այլ պատմական իրողությունների հետևից», միաժամանակ հայտարարել է, թե Ղարաբաղի կառավարության կազմում կան մարդիկ, որոնք վտանգում են Ղարաբաղը, ուստի՝պետք է տեղ չգտնեն այդ կազմում: «Ինձ համար ընդունելի չէ Ղարաբաղի որոշ շերտերի վարքագիծը՝ կապված Հայաստանի և Ղարաբաղի ապագայի հետ, և ես ուզում եմ հնչեցնել, որ նման մարդիկ չպետք է տեղ գտնեն Ղարաբաղի կառավարության կազմում, որոնք վտանգում են և՛ Ղարաբաղի հայությանը, և՛ Հայաստանի Հնարապետությունը»,-հայտարարել է ՔՊ-ականը՝ նրբորեն խուսափելով «Արցախ», «Լեռնային Ղարաբաղ» տերմիններից` երևի ի փառս ադրբեջանական դրոշի:

Թե հատկապես ում է ակնարկում Խաչատրյանն, այնքան էլ հասկանալի չէ: Արդյոք, օրինակ, կարելի՞ է վերոհիշյալ խոսքերից եզրակացնել, որ Հայաստանը լայն իմաստով բոյկոտում է Արայիկ Հարությունյանի վարած գիծը: Ի դեպ՝ ուշագրավ է ,որ ԱՀ նախագահն ապրիլի 12-ին Մարտակերտում հայտարարել է, որ խաղաղապահների ներկայությունը Արցախում պետք է լինի անժամկետ՝ «զինծառայողների և զինտեխնիկայի համապատասխանաբար ավելացմամբ»:
Հիմա Խաչատրյան Վիգենին կոնկրետ ի՞նչ կամ ո՞վ դուր չի գալիս: Գուցե նրա անհանգստությունը պայմանավորված է ԱՀ-ում ակտիվացած այն խոսակցություններով, որ հնարավոր է հանրաքվեով այն միանա ՌԴ-ին որպես միակ փրկությո՞ւն: Վիգենական վայնասունն,օրինակ, կարող է պայմանավորված լինել նույն ռուս խաղաղապահների առաքելության վերաբերյալ ՀՀ-ի ու ԱՀ-ի ղեկավարության ունեցած քողարկված տարաձայնությամբ. Նիկոլն անում է ամեն ինչ՝ սադրելու ռուսներին ԼՂ-ում, իսկ ահա Հարությունյանը խոսում է խաղաղապահների անժամկետ առաքելության մասին:

Վիգենի համար պատմական իրողությունն Ալիև Իլհամի սրտի ուզածն է, որը պետք է կատարել՝ թեկուզ Երևանն «Էրիվան» դարձնելու գնով, միայն թե իրենց աթոռներին դիպչող չլինի, ու իրենք հավերժանան ԱԺ պատերի ծակերում:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել