Մի՛ կարծեք, որ եթե ինչ-որ բան կտրուկ ու միանգամից չհանձնեց, ուրեմն «էս անգամ պլստացինք»

Պրոցես ա։ Հոգնեցնող։ Մաշեցնող։ Բայց շատ կոնկրետ ուղղությամբ շարժվող։ Դրան ասում են «փոքր քայլերի քաղաքականություն»։ Կամ «սալյամիի մարտավարություն». երբ երշիկը կտրում են շատ բարակ, մեկ կտրածով երշիկի պակասելը չի զգացվում, բայց այդպես բարակ-բարակ կտորներով ամբողջությամբ տաշում-պրծացնում են։

Պրոցեսն ինչքան երկար է տևում, այնքան բողոքողներն ավելի են հոգնում, խեղդվում կենցաղում, դառնում ավելի անտարբեր։

Այնքան ավելի երկար է իշխանությունը պահում Նիկոլը։

Ամենակարևորը, որ այդ թվացյալ հետաձգմամբ իրականում քայլ առ քայլ մոտենում է հերթական հանձնմանը...