Ո՞նց կարար մի անթրաշ, անգրագետ, սաղ կյանք ստի վրա փող աշխատած, որևէ սրբություն չունեցող ոչնչությունը ձեզ այս աստիճան լռեցներ, ո՞նց

Երբ 44 օր շարունակ ժողովրդին էշի տեղ էին դրել ու նպատակաուղղված հանձնում էին Արցախը, գրեթե բոլոր զինվորականները լուռ էին։

Երբ ինչոր մեկը ԱԺ ամբիոնից կանգնում ու ասում է, որ բոլոր ՊՆ նախարարները, նեռարյալ այսօրվանը, դավաճան են (ոչ ոք չի կարող վիճել այն փաստի հետ, որ բոլոր ժամանակներում էլ եղել են բանակից ազատվածներ), գրեթե բոլոր զինվորականները լուռ են։

Երբ ասյօր նունիսկ երջանկահիշատակ Սպարապետին են սխալ հանում, գրեթե բոլոր զինվորականները լուռ են։

Ո՞նց կարար մի անթրաշ, անգրագետ, սաղ կյանք ստի վրա փող աշխատած, որևէ սրբություն չունեցող ոչնչությունը ձեզ այս աստիճան լռեցներ, ո՞նց...

Ինքը կանցնի կգնա (ավելի շուտ կսատկի), բայց ձեր լռությունը պատմությունն այլևս երբեք չի ների։ Բոլոր լուռ մնացածները ուզեն, թե չուզեն դառնում են այս ամենի մասնակից...