Օրերս մեծ աղմուկ է հանել Աշոտ Աղաբաբյանի ու «Հրազդան Հոլդինգ» ՓԲԸ-ի նախկին աշխատակց Լիանա Շաբազյանի կոնֆլիկտը: Ինչպես գիտեք, վերջինս Բուռնաշին մեղադրել է, որ իրենց սպառնացել է, որ կվերացնի իրեն ու դստերը, և խլել է իրենց պատկանող «Պորշե Կայեն» բավականին թանկարժեք մեքենան: Այնպես չէ, որ Բուռնաշն աչքիս լույսն է, բայց որքան ավելի շատ մանրամասներ են ջրի երես դուրս գալիս այս պատմության վերաբերյալ, այնքան ավելի շատ եմ սուտ մեկնության հոտ առնում: Համենայն դեպս այս պահի դրությամբ կարելի է հստակ հասկանալ, որ այս տիկինն էլ մի բարի պտուղ չէ, իսկ նրա վարկածին պետք է մեծ վերապահումներով մոտենալ: Սրա մասին փաստում է թեկուզ հենց նրա վերջին հեռախոսային հարցազրույցը լրագրողի հետ: Մեջբերում եմ.
«Հարգելի Լիանա, Ձեր հասցեին հնչեցված սպառնալիքների հարցով եմ զանգահարել: Հնարավո՞ր է հանդիպենք, խոսենք:
Գիտեք, ես հիմա այնքան վատ եմ ինձ զգում:
Մենք կարող ենք գալ Ձեր տուն:
Հիմա ես ոչինչ չեմ կարող խոսել, մինչեւ չտեսնեմ, թե գործն ինչ ընթացք է ստանում: Իսկ իմ համարը որտեղի՞ց գիտեք: Ես ի՞նչ իմանամ, որ Դուք լրագրող եք:
Դե դրա համար էլ ասում ենք` գանք, հանդիպենք, խոսենք:
Չէ, շնորհակալ եմ:
Ձեր հասցեին սպառնալիքները շարունակվո՞ւմ են, թե՞ ոչ:
Չէ: Բայց անգամ իմ ձեռքի հեռախոսահամարն եմ փոխել: Սպառնալիքը ո՞րն է: Պարզ չի՞, որ քանի դեռ գործը քննության մեջ է, նրանք ոչինչ եւ ոչ մի բան էլ ոչ կասեն, ոչ կանեն:
Գործից ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք:
Ես ուղղակի օբյեկտիվ քննություն եմ խնդրում:
Տեսեք, հակառակ կողմն էլ ասում է, որ Աշոտ Աղաբաբյանին մոտավորպես 5 մլն-ի պարտք ունեք եւ այս մեղադրանքները հնչեցնում եք, որ այդկերպ զերծ մնաք պարտքերը մարելուց:
Ես ոչինչ չեմ կարող պատասխանել: Կներեք:
Ասում են նաեւ, որ ձեր վարած «Պորշ Կայեն» ավտոմեքենան պարտքի փոխարեն տարել, թողել եք այնտեղ, ինչը նաեւ տեսախցիկներն են ֆիքսել, հետո հաղորդում եք տվել, թե ձեր մեքենան առեւանգել են:
Ընկերուհի ջան, այդ «Պորշ Կայեն»-ը նվիրատվության վկայական ունի, որը նվիրել են ոչ թե ինձ, այլ իմ աղջկան:
Իսկ ո՞վ է նվիրել:
Դա արդեն ավելորդ հարց է:
Այնտեղի աշխատակիցները պատմում են, որ դուք որպես հավաքարար եւ մատուցող եք գրանցված եղել, բայց ձեզ նման ճոխություններ եք թույլ տվել:
Ե՞ս: Ամեն ինչ էլ կարող են ասել: Ես ունեմ բեյջ, որը տվել են, եւ կարող եմ ցույց տալ:
Եվ, եթե ոչ հավաքարար եւ մատուցողուհի, ապա ի՞նչ եք աշխատել:
Ոչինչ էլ չեմ աշխատել:
Բա այնտեղ ի՞նչ կարգավիճակ եք ունեցել:
Հիմա Դուք ի՞նչ եք ուզում ինձնից:
Ցանկանում եմ, որ այդ մեղադրանքներին արձագանքեք:
Թող ասեն ինչ ուզում են:
Ի դեպ, հայտարարել էիք, որ Աշոտ Աղաբաբյանը ասել է, թե 2 հազար դոլար կտա, ձեզ եւ ձեր աղջկան կվերացնեն: Կարծում եք, որ այդ գումարով կարելի է մարդասպա՞ն վարձել:
Կներեք դուք ինձ հասցրեցիք նրան, որ կարող է սկոռի կանչեն ինձ համար»:
Բանն այն է, որ այս տիկինը ինքն էլ չի հերքում, որ մոտ 20 հազար դոլար պարտք է Բուռնաշին ու ընկերության այլ աշխատակիցներին ու չկարողանալով այդ պարտքը վերադարձնել` բարձրացել է մեքենան գրավ դնելու հարցը: Գրավ դնել չկարողանալուց հետո (ինչպես ինքն է պնդում) նրան առաջարկվել է լիազորագիր ձևակերպել մեքենայի համար, որպեզի Աղաբաբյանն ինքը զբաղվի գրավի դիմաց վարկ վերցնելու հարցով, բայց տիկինը չի համաձայնվել:
Չգիտեմ ինչը՝ ոնց, նախաքննությունը թող պարզի հանգամանքներն ու իրողությունը, բայց այս ամենը շատ նման է հետևյալ իրավիճակին. այս կինը պարտքեր է կուտակել, որոնք չի ուզում վերադարձնել կամ էլ չի կարողանում պարտատերերի հետ պայմանավորված ժամկետում վերադարձնել, Աղաբաբյանը շտապեցնում է ու տեսնելով, որ քցոցու հոտ է գալիս, որոշում է իր վրա վերցնել թե՛ իր, թե՛ իր աշխատակիցների պարտքերը վերադարձնելու հարցի լուծումը, իսկ տիկինն էլ որոշում է մեծ աղմուկ բարձրացնելու գնով գլուխն ազատել պարտքերից էլ, Բուռնաշից էլ, բայց միևնույն ժամանակ՝ չկորցնել «Պորշ Կայենը»...
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/armen.arakelakan/posts/347871362013301?notif_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել