Էթնիկական ինքնության հարցում գենետիկան, ըստ էության, զուրկ է նշանակությունից, քանի որ, դիցուք, ենիչերիները, չունեին թուրքական արյուն, այլ հավաքագրվում էին ոչ թուրքական էթնիկական տարրերից՝ մանկահավաքի միջոցով, սակայն դառնում էին թուրքից էլ ավելի թուրք։
Բաքվի բռնապետի լկտի և անպատկառ դեմքին «խաղաղություն տեսնողը» միգուցե և ունի նույն գենետիկան, ինչ, դիցուք, ես, սակայն ինքնությունս իր ամբողջ գործիքակազմով հրաժարվում է դրան հայ և հայաստանցի համարելու մղձավանջից։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել