Նայեք էս տավարի ցավին, էս չստացված վիժվածքը հայրենիքի համար կյանքը չխնայած սպարապետի ախպերն ա: Սպարապետի, որ ամեն մի թիզ հողի համար պատրաստ էր արյուն թափել:
Էս տրյապկեն, որ հասականք ինչ կալիբրի վիժվածք ա, սկի չգնաց Շուշիից իրա ախպոր արձանը բերի, որ թուրքը չպղծի:
Էս վիժվածքը, որը ախպոր արյան վրա կառուցեց իրա ոչուփուչ կյանքը, էսօր էլ ազգի դավաճանի ոտերի տակի շոր ա աշխատում:
Արամ Զավենիչ, այ տռասի պուտանկա, վաղը, որ թուրքը քարտեզ դեմ տա ու ասի՝ կնիկդ ու աղջիկերքդ իրանն են, հանկարծ վազմուշացա չլնես... վերջի վարյանտ պաշտոն խոսք կտան, ասենք՝ Բաքվի քաղաքապետի խորհրդականի շոֆեռ:
անթասիբ էշի ծնունդներ, հող կերեք մեռեք:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել