Աներձագ Հրաչը իրեն հատուկ անպաճույճ ոճով նշեց, որ Արթուր Վանեցյանը հնարավոր է, օտարեկրյա գործակալ է։ Նա քանիցս կրկնում է, որ շատ մանրամասներ չի բացի, բայց հաստ ակնարկներ է անում դեպի Մոսկվա, ու նաեւ նշում է, որ ինքն այնքան ազդեցություն ունի ջեյմսբոնդյան այս զարգացումներում, որ տեղյակ է, թե երբեմն գործակալներին չեն դատում, որ հավաքագրող երկրի հետ հարաբերությունները չփչացնեն։
Խնդիրը Աներձագ Հրաչը չէ, ու արդեն ոչ էլ նրա սիգարետները։ Խնդիրն այն է, որ Նիկոլ Փաշինյանը, Լավրովին պատասխանելու փոխարեն, փորձում է շարունակել իր խմբագրականներով սկսած դիսկուրսը, թե հարա՜յ, փրկեք, Ռուսաստանը օժանդակում է իմ ընդդիմադիրներին, դավեր է նյութում իմ ազգընտիր իշխանության դեմ։
Այս կոչը, իհարկե, առաջին հերթին ուղղված է Արեւմուտքին, որպեսզի նա օգնի մեզ դիմակայել ղարաբաղյան կարգավորման լավրովյան փուլային պլանին։
Ցավոք, Արեւմուտքը մեզ չի օգնի։ Նախեւառաջ այն պատճառով, որ անցած 2 տարիների ընթացքում մենք թաղել են բազմավեկտոր արտաքին քաղաքականության բոլոր նշանները, եւ Մոսկվայից լեգիտիմություն մուրալու պատճառով բռնել ենք միակողմանի հարաբերությունների ուղին։ Նաեւ՝ սա արդեն միայն Լավրովի պլան չի, այլ Մինսկի խմբի համանախագահների, այսինքն՝ նաեւ Արեւմուտքի։ Եվ ի վերջո, Արեւմուտքի ջեյմսբոնդերը Աներձագ Հրաչից ավելի քաջահմուտ են, նրանք շատ լավ գիտեն, թե ով ում շպիոնն է, եւ իշխանության գալու ու իշխանությանը կառչած մնալու համար ով ինչ հնարքներ է բանեցնում;
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել