Այս խայտառակության պատասխանը, հուսով եմ, կլինի անձամբ ՀՀ նախագահ աշխատող անձի հանդեպ, այլ ոչ պետության

Նման իրավիճակում կարելի էր.
ա) չընդունել դեսպանին նույն կարանտինի պատճառաբանությամբ,
բ) քննարկել հարցերը տեսազանգով,
գ) հանդիպել և զբոսնել բակում, եթե հանդիպումն անհետաձգելի է՝ դրանով նաև ապահովելով այս մարդու սիրած դատարկ PR-ը։

Հ.Գ. Կասե՞ք, թե լավ բաները չեմ նկատում։ Նկատում եմ՝ հաստիքով ՀՀ նախագահ աշխատող մարդը Չինաստանի դեսպանին հրավիրել է ներս, իր աշխատասենյակ, այնինչ կարող էր պատուհանից խոսել բակում կանգնած դեսպանի հետ...