Աշխարհում յուրաքանչյուր վայրկյան սպառվում է 1000 զուգարանի թուղթ, որը տարեկան 30 միլիարդ կտոր է: Պիպիֆաքսը, չգիտես ինչու, համարվում է ժամանակակից քաղաքակրթության անբաժան ատրիբուտներից մեկը, չնայած նրանք ժամանակին հորինեցին այս հիգիենայի այս պարագան: Հնարավոր է, որ երբ դուք ավելին իմանաք զուգարանի թղթի մասին, հարգեք թղթե արդյունաբերության այս անպտուղ, բայց այդպիսի կարևոր արդյունքը:

Ինչպես շատ այլ իրեր, զուգարանի թուղթն առաջին անգամ հայտնվել է Հին Չինաստանում: Հիգիենիկ նպատակներով բրնձի թղթի օգտագործման առաջին հիշատակումն առկա է իմաստուն Յան Ժիտուիի նամակում, որը մ.թ.ա. 589 թվականին հայտնել էր իր մտահոգությունը:

9-րդ դարում թուղթն արդեն իսկ օգտագործվում էր ամբողջ թափով, քանի որ պահպանվել են պատմիչների բավականին շատ վկայություններ: Ամենահետաքրքիրն այն է, որ չինական զուգարանի թղթի մասին արաբ վաճառականի ճանապարհորդական գրառումներ կան: Մուսուլմանները, ովքեր սովոր էին բացառապես ջրի հիգիենային, վրդովված էին ասիացիների անմաքրությունից:

Չինացիներն ընդհանրապես չէին մտածում մաքրության մասին. նրանք ջրով լվացումներ չէին անում, այլ միայն թղթով էին մաքրվում:

Տասնչորսերորդ դարում Չինաստանում զուգարանի թղթի արտադրությունն արդեն արդյունաբերական մասշտաբների էր հասել: Այնուհետև այն արտադրվում էր թերթերով և հաշվվում էր հատով: 1393 թվականի մի փաստաթղթում կա արձանագրություն, որ 720 հազար թերթ է արտադրվել միայն կայսերական պալատի կարիքների համար: Այդ օրերին նրանք օգտագործում էին մեծ մասշտաբով թուղթ. ապացույցներ կան, որ զուգարանի թուղթը 50-ից 90 սմ չափի էր:

Այնուամենայնիվ, կայսրը հեռու էր իր հպատակներից և նրա ու նրա ընտանիքի համար պատրաստում էին հատուկ զուգարանի թուղթ: Կայսերական պալատի մատակարարման ծառայության գրառումներում նշվում է, որ Հոնգու կայսեր, ինչպես նաև նրա հարազատների համար 15 հազար փափուկ թերթեր են խոնավացվել խնկով:

 

Ամերիկայի հայտնաբերումը հիգիենայի դաշտում նորարություններ բերեց: Առաջին բնակիչները տեսան, որ հնդկացիները լուծում են իրենց խնդիրները դանակներով և կրկնօրինակեցին նրանց: Բայց սա կարելի է անվանել մանկական խոսակցություններ, քանի որ Օվկիանիայի կղզիներում զուգարանի թղթի փոխարեն օգտագործում էին կճեպներ և կոկոսի կեղևներ: 

Որքան էլ տարօրինակ է, բայց մեր օրերում էլ աշխարհի բնակչության հազիվ մեկ երրորդն է զուգարանի թուղթ օգտագործում: Հայտնի է նաև, որ տարբեր երկրներում զուգարանի թղթի մասին պատկերացումները որոշ չափով այլ են:

Օրինակ՝ գերմանացիները սիրում են այս ապրանքի առավել հաստ տեսակը, իսկ մենք նախընտրում ենք ավելի բարակը: Գույնը, պարզվում է, նույնպես կապ ունի և մեծ դեր է կատարում: Գրեթե ամբողջ Եվրոպան նախընտրում է սպիտակ թուղթը՝ բացի Ֆրանսիայից, որտեղ վարդագույնն առանձնակի պատիվ է: Չինաստանում ամենից հաճախ հայտնաբերվում են նաև սպիտակ թղթեր․ այս երկրում սպիտակ գույնն արտահայտում է մաքրության ցանկությունը: Ինչ վերաբերում է բարձր տեխնոլոգիաների երկրին՝ Ճապոնիային, ապա զուգարանի թուղթն աստիճանաբար վերացվում է: Ճապոնական զուգարանները հիանալի կերպով իրականացնում են հիգիենիկ գործառույթները, և այնտեղ բնական թղթեր կարելի է ամեն տարի ավելի ու ավելի քիչ գտնել:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել