Նիկոլ Փաշինյանն Ամանորի կապակցությամբ ընդունելության էր հրավիրել զանգվածային լրատվության միջոցների ներկայացուցիչներին:
Սա ավանդույթ դարձած միջոցառում է, որն ամեն տարի իրականացվում է վարչապետի և նախագահի կողմից։ Բայց այս տարի այն աննախադեպ էր մի պարզ պատճառով․ նախկին լրագրող, այժմ վարչապետ Փաշինյանի կազմակերպած միջոցառման հրավերը չէր ընդունվել մի շարք խոշոր լրատվամիջոցների կողմից, ներկա չէին նաև ոլորտում մեծ ավանդ ունեցող շատ մարդիկ։
Եվ դա երևի իրենց համար պարզ է, քանի որ լրագրող Նիկոլն ինքն է խոստովանում, որ մամուլը երբեք այսքան ազատ չի եղել․․․ Եվ իրոք, երբեք․․․
1. Իրավապահ մարմինները չեն մտել խմբագրության տարածք առանց հիմնավորման ու խափանել ԶԼՄ աշխատանքը։
2․ Առանց հիմնավորման խմբագրություններից չեն առգրավվել համակարգիչներ։
3․ Ազգակցական կապով պայմանավորված՝ լրատվամիջոցի գույք չեն վնասել ու ձվեր նետել։
4․ Գլխավոր խմբագրին ապօրինի չեն գաղտնալսել ու անընդհատ տարել-բերել։
5․ Ոչ իշխանահաճո նյութի համար խմբագրի չեն կալանավորել ու թողել, որ կալանավայրում մահանա։
6․ Քաղաքական շարժառիթներով հեռուստաընկերության սեփականատիրոջ դեմ քրգործեր չեն կարվել։
7․ Իշխանության հովանավորյալների կողմից ԶԼՄ-ների սև ցուցակներ չեն կազմվել։
8․ Քաղաքական ֆորմատի հաղորդումներ չեն փակվել։
9․ Որևէ գումարման ԱԺ նախագահ լրատվամիջոցի դեմ հայց չի ներկայացրել։
10․ Հանրային հեռուստաընկերությունը վարչապետի ՖԲ-ի չի վերածվել։
Ու այս ամենը մի անձի ղեկավարման ժամանակ, ով նախկինում եղել է լրագրող։ Կարող եմ անվերջ թվարկել ազատ մամուլի այս բոլոր բնութագրիչները, բայց ուզում եմ հասկանալ՝ արդյո՞ք նախկին լրագրողը բացատրական բառարաններից օգտվել է, ու եթե այո, ապա ո՞ր բառարանում է կոնկրետ ազատությունը բնութագրված այս ամենով։
