Եվ կրկին հայկականի, ազգայինի մասին։ Նախորդ գրառմանս մեջ խոստացել էի խոսել բոլոր ուղղություններով մեր՝ հայկական, ազգային տեսլականի մասին և պնդել էի, որ այն կա, այն նաև գրված է։ Այս տեսանկյունից մեր ձեռքի տակ է մի հրաշալի փաստաթուղթ՝ այս կառավարության ծրագիրը։ Ծրագիրը հստակ է անդրադառնում բուհերում հայոց լեզվի դասավանդման հարցին.
4.4. ԿՐԹՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ
- ստեղծել անհրաժեշտ պայմաններ հայերենի՝ իբրև ժամանակակից գիտության լեզվիգործառության ու զարգացման համար։
Կառավարության ծրագիրը ոչ միայն տալիս է այսօրվա թիվ մեկ վիճարահարույց հարցի պատասխանը, այլև շատ ավելի առաջ է անցնում։ Այն պարտադրում է քայլեր կատարել հայերենը ժամանակակից գիտության լեզու դարձնելու/զարգացնելու համար։ Հրաշալի է։ Մեր բժիշկներին, մաթեմատիկոսներին, ճարտարապետներին և ապագա մյուս մասնագետներին փառահեղ հնարավորություն է տված բուհերում, որպես մասնագետ կայանալուն զուգընթաց, անձնական մասնակցություն ունենալ «իրենց մասնագիտության հայերենի» կայացման գործում։ Համաձայնեք, մարդու ինքնասիրությունը շոյող հնարավորութուն է, երբ ապագա բժիշկները, մաթեմատիկոսներն ու ճարտարապետները անձամբ մասնակցեն բարձրակարգ «մաթեմատիկական-հայերենի», «բժշկական-հայերենի», «ճարտարապետական-հայերենի» զարգացման գործին։ Տարիներ անց ինչպիսի՜ ինքնագոհությամբ ոմանք կարող են բարձրաձայնել, որ հաջողությամբ կյանք մտած այս կամ այն մասնագիտական եզրույթի կամ դարձվածքի հեղինակը հենց իրենք են։
Հարգանքներիս հավաստիքը կառավարության ծրագրում այս դրույթն ամրագրողներին։
Հիմա ի՞նչ պիտի անի կառավարությունը փողոցային բողոքի ակցիաների հետ։ Ոչինչ։ Կառավարությունը պիտի իրականացնի կառավարության ծրագիրը։ Խնդրո առարկա հարցում այդ ծրագիրն այնքան լավն է, որ կյանքի կոչելու դեպքում էլ ի՞նչ բողոքի ակցիա։
Տղերք, դուխով իրականացրեք կառավարության ծրագիրը, և ամեն ինչ լավ կլինի։
Հ.Գ. Հաջորդիվ կխոսենք հայկականի, ազգայինի, ավանդականի մասին ժամանակակից տուրիզմի զարգացման և մեր բարեկեցության բարձրացման համատեքստում։
