Ի դեպ, երբ Սերժ Սարգսյանը ժամանակին ազդարարեց «Հայաստան 2040՝ չորս միլիոն բնակչություն» ծրագրի մասին, այնպես չէ, որ այն ժամանակ քննադատողներ չկային։ Բայց այդ հայտարարությունից հետո ստեղծվեցին աշխատանքային խմբեր, հասարակության շրջանում ընթանում էին շահագրգիռ քննարկումներ, որպեսզի ամեն մի ոլորտի պատասխանատու ներկայացներ այն ճանապարհը, որով անցնելու դեպքում կհասնեինք դրան։ Անգամ հեռուստաընկերություններից մեկը այդ անունով հաղորդաշար նախաձեռնեց։ Հրավիրում էին լուրջ մասնագետների, որոնք ոչ թե խանդավառված հավանություն էին տալիս գաղափարին, այլ՝ վերլուծում, հավանական բարդություններն ու ռիսկերը գնահատում, հնարավորությունները վերհանում, որպեսզի նախ իրենք համոզվեին, հետո համոզեին հանրությանը, որ այն հնարավոր է։ Ինչու չէ, նաև լսել թերահավատների փաստարկները, որոնք պակաս օգտակար չեն։ Չէ որ կա մեկ հարց՝ ուզո՞ւմ ենք Հայաստանը 2040-ին լինի չորս միլիոն, կամ 2050-ին՝ 5, անշո՜ւշտ, ուրեմն եկեք նայենք, թե ինչն է խանգարում դրան։ Բայց կա մի նրբություն․ եթե չենք ասում, որ Հայաստանը կլինի 5 միլիոն հիմնականում տիտղոսային ազգի՝ հայի շնորհիվ, գուցե մեզ պե՞տք չի, որ այդքան շատանանք, եթե այնպիսի քաղաքականություն ենք վարելու, որ արտագաղթը շարունակվելու է, իսկ մեզ մոտ բարենպաստ է լինելու հատկապես դրսի մի շարք կասկածելի ծագում ունեցողների համար։ Հարցնենք ինքներս մեզ՝ ուզո՞ւմ ենք Հայաստանի Հանրապետությունը զարգանա, հզորանա, որ համայն հայության հայրենիք գաղափարը միս ու արյուն ստանա, ծնելիությունը աճի, ներգաղթը դառնա շեշտակի, թե՞ ունենանք Հայաստան աշխարհագրական տարածք՝ երկիր-օֆշոր, զուրկ ինքնապահպանման բնազդից ու իմունիտետից, որտեղ եթե Հնդկաստանի մի գյուղի նախկին գյուղապետ նեղացած հավաքի իր գերդաստանին ու բնակություն հաստատի Հայաստանում մենք 5 չէ, 10 միլիոն էլ կդառնանք՝ հայերի տեսակակար կշիռը զգալիորեն նվազած։ Մենք խիստ հանդուրժող ենք օտարների նկատմամբ, բայց դա պետք է լինի մինչև այն կետը, երբ այն չի սկսի վտանգել մեր ազգային ինքնությանն ու անվտանգությանը։ Ջանքեր գործադրենք, որպեսզի արտերկրում բնակվող հայերի որերորդ սերունդը չասիմիլացվի, բայց այնպիսի անտրամաբանական քայլեր անենք, որ ասիմիլացվենք սեփական երկրի ներսո՞ւմ։ Այ սա արդեն ծիծաղելի չէ, և կուզենամ, որ այդ ծրագրի հրապարակման առաջին՝ մակերեսային ու ծաղրական փուլից շուտ դուրս գանք ու մտածենք, թե այս անլուրջ պոպուլիզմը ինչպիսի լուրջ հարված կարող է հասցնել մեր ազգին ու պետությանը։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել