Վրաստանում ծայր առած հերթական հակահայ տրամադրությունները կանխել է պետք հիմնովին։ Դրանք այս անգամ առաջացել են այն բանից հետո, երբ Ջավախքի Բուղաշեն գյուղում բացվեց Արցախյան ազատամարտի մասնակցի կիսանդրին, այնուհետև Ավստրիայում զբոսաշրջային ցուցահանդեսից տարածվեց Հայաստանի և Վրաստանի գեղատեսիլ վայրերը պատկերող մի լուսանկար, որտեղ կա Հայաստան գրությունը, իսկ Վրաստան գրությունը կադրում բացակայում է։ Հատկանշական է, որ երբ հայկական կողմից քայլեր են արվում, զորօրինակ՝ լինում են բարձրաստիճան այրերի այցելություններ, որը ենթադրում է հայ-վրացական հարաբերությունների որոշակի ջերմացում, դրան անմիջապես հետևում են հայատյացության քարոզն ու վիրավորանքները։ Ովքե՞ր են հրահրում՝ դժվար է հստակորեն ասել․ թուրք ադրբեջանական լոբբինգ, դրան նպաստող վրացական լրատվամիջոցներ ու որոշ քաղաքական գործիչներ, հնարավոր է նաև ներքին հայտնի ու անհայտ ուժեր, որոնց մասին կարելի է միայն ենթադրություններ անել։
Վրաստանի հայկական համայնքը՝ Ջավախքից սկսած, Թբիլիսիով շարունակվելով միչև Աջարիա, պետք է ինքակազմակերպման ու միասնականության բարձր ուղենիշ սահմանի ու քայլ առ քայլ հասնի դրան և թույլ չտա, որ ինչ-որ ուժեր փչացնեն հայ-վրացական հարաբերությունները։ Իսկ հայկական կողմը, հուսով ենք, արագորեն կձևավորի միջխորհրդարանական ու միջկառավարական հանձնաժողովները և վրաց գործընկերների հետ հանդիպումներին բաց տեքստով անդրադարձ կլինի նաև այս հարցերին ու կպահանջվեն լուծումներ՝ ելնելով համերաշխության, բարեկամության սկզբունքներից ու տրամաբանությունից։
