Արոնյանի խաղը գլուխգործոց էր

Ով որ չի հետևել երեկվա խաղը, ասեմ, որ այն գլուխգործոց էր: Գրոսմաստերները շշմած են Արոնյանի խաղով: Ահա, թե ինչ նամակ է որոշել հրապարակել chessbase ամսագիրը: Չիմացողների համար նշեմ, որ այդ ամսագիրը Արոնյանին քիչ-մը չի սիրում, ու սովորաբեր նենց չեզոք է մեկնաբանում:

“Levon Aronian's play at Wijk has reminded me increasingly of Bobby Fischer's games in the last year or so before he became World Champion (and, sadly, ceased to play publicly). The game against Anish Giri in particular is strongly reminiscent of, say, the 3rd, 5th and 6th match games against Spassky or the game against Saidy in the 1969 Metropolitan League. One senses the same virtuoso control of complex tactical positions, whereby the master seems to shape the chaotic medium of the chess pieces and their relationships into a beautiful form like a painting or a piece of music. In the process extremely strong opponents somehow find themselves dancing to their opponent's tune, so that no matter where they try to go they always end up exactly where he wants them.”

Tom Welsh
Basingstoke, UK