Խնդիրն, իհարկե, շատ ավելի բազմաշերտ է, քան կարող է թվալ առաջին հայացքից և նույնիսկ մի քանի վերլուծության առարկա կարող է դառնալ։ Մոսկվայի համար Հայաստանը գնալով դառնում է անկանխատեսելի երկիր։ Խնդիրն այն է, որ Ռուսաստանը վերջին քսանամյակում մշտապես Հայաստանի իշխանության դեմ երկրորդ ուժ է ունեցել, այլ խոսքով՝ իրեն հավատարիմ իշխանության դեմ նույնքան հավատարիմ «ընդդիմություն» է պահել։ Խորհրդարանական արտահերթ ընտրությունները չեղարկում են այդ կոնֆիգուրացիան՝ հայ-ռուսական հարաբերությունները դարձնելով ավելի վտանգավոր ու անկանխատեսելի։ Արմեն Սարգայանը շատ կարևոր առաքելություն ունի․ նա պետք է կարողանա լցնել այդ վակուումը, մանավանդ որ Մոսկվան Հայաստանում չունի համարժեք սուբյեկտ, ում հետ կարողանա խոսել։ Սարգսյանի կարևոր առաքելությունն է լրացնել այդ վակուումը, հակառակ դեպքում՝ այն կարող է ծնել խիստ վտանգավոր հետևանքներ։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել