Մեր տարածաշրջանում մի բան այլ է, քանի որ պատերազմով վախեցնում է այն կողմը, ով ավելի շատ է տուժելու պատերազմից ու տուժելու է ոչ միայն զոհերի քանակով։

Ադրբեջան՝ մի պետություն, որը տարիներ շարունակ տարբեր հարթակներից քարոզել է, որ Հայաստանը թույլ և ոչինչ չունեցող երկիր է, որ Հայաստանը չի կարող վտանգ ներկայացնել իրենից։

Նաև նմանատիպ քարոզի արդյունքում է, որ Ադրբեջանի մի շարք միջազգային կազմակերպություններ ներդրումներ են կատարել, գրասենյակներ բացել և աշխատատեղեր ստեղծել։ Ոչ մի նորմալ կազմակերպություն փորձ չի անի հսկայական գումարներ ներդնելու օտար երկրում, որը պատերազմական իրավիճակի մեջ է ու ցանկացած պահին կարող է որևէ արկ վերջ դնել այդ ներդրումներին ու դրանից ստացվող եկամուտներին։

2016 թվականի ապրիլյան մարտերի ժամանակ պայթեց այն փուչիկը, թե Հայաստանը ռազմական առումով թույլ պետություն է և վտանգավոր չէ Ադրբեջանի համար։ Մի շարք միջազգային կազմակերպություններ նկատեցին, որ այդ «թույլ» պետությունը լավ էլ վտանգավոր կարող է լինել, քանի որ մարտի դաշտում չի զիջում ադրբեջանական բանակին։

Այդ դեպքերից հետո մի շարք կազմակերպություններ խզեցին իրենց պայմանագրերը Ադրբեջանի հետ, փակվեցին մի շարք գրասենյակներ և աշխատանքի վայրեր։ Մարդիկ որոշեցին ներդրումներ կատարել ոչ ռիսկային գոտիներում։

Հիմա ադրբեջանական կողմը կրկին բռնել է սպառնալիքների ճանապարհը, թե բա՝ զենքով կլուծենք խնդիրը և այլն։ Ցանկացած մարտական գործողություն, եթե մեկ շաբաթ և դրանից ավել ձգվի, ապա դա անմիջական հարված է հասցնում Ադրբեջանի հեղինակությանը և տնտեսությանը։ Այս ընթացքում ևս մեծ քանակությամբ կազմակերպություններ պարզապես չեն շարունակի աշխատել ադրբեջանական կողմի հետ։

Ու այդքանից հետո սրանք դեռ պատերազմով են սպառնում։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել