Երբ ոմանց թիրախում բանակն է

Նախօրեին հայրենի բանակը դարձավ 26 տարեկան։ Լրահոսում շատ էին շնորհավորական ուղերձներն ու բարեմաղթանքներն ուղղված թե՛ զինվորականներին, թե՛ բանակի նվիրյալների հասցեին, և դա բնական է, քանի որ խոսքը հաղթանակած բանակի մասին է, և ընդհանրապես, սա այն ֆրոնտն է, որ արտահայտվելիս պետք է գիտակցել խոսքի ամեն կշիռը և դրա կարևորությունը: Եվ սա առանց պաթոսի ու էմոցիայի. փորձենք մի փոքր բացել փակագծերը:

Երեկ առանձին լրատվականներում և մամուլի ակումբներում, ինչպես նաև սոցցանցերում հակաբանակային մի ալիք բարձրացավ, որով փորձ էր արվում խեղել բանակի տոնն ու հերթական անգամ վարակաբեկել ու անվանարկել ՊՆ համակարգն ընդհանրապես: Այս պարագայում հետաքրքիր է, որ այս գործընթացում միանգամից նկատվում էր գրանտի շունչը, և որ այդ ամեն արվում էր յուրատեսակ հրամանով: Վերջին մի քանի ամիսներին հատկապես երիտասարդության շրջանում փորձ է արվում անվանարկելու բանակի մասին պատկերացումները, ամենատարբեր միջոցներով ու սադրիչ գործընթացների քողարկված հովանավորությամբ պղծել ազգային բարձր արժեքներից մեկը:

«Ազգ-բանակ» հայեցակարգի դեմ կատաղի արշավում «ամենապատվավոր» տեղերից մեկը հատկաց­վում է Սորոսի հիմնադրամի կողմից ֆինանսավորվող գրանտակեր կազմակերպություններին։

Ճիշտ է, գո­յու­թյուն ու­նեն բազ­մա­թիվ ոչ քա­ղա­քա­կան հա­սա­րա­կա­կան կազմակերպու­թյուն­ներ, և դրանք իս­կա­պես քա­ղա­քա­ցի­ա­կան հա­սա­րա­կու­թյան ինստիտուտ­ներ են, քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ինք­նա­կազ­մա­կերպ­ման կա­ռույց­ներ կյան­քի և գոր­ծու­նե­ու­թյան տար­բեր ոլորտ­նե­րում։ Թեև մի շարք դեպ­քե­րում էլ ոչ քա­ղա­քա­կան ՀԿ-­նե­րը ստեղծ­վում են պարզա­պես գրանտ­ներ ստա­նա­լու, այ­նու­հետ դրանք յուրաց­նե­լու նպա­տա­կով։

Ստա­նա­լով փո­ղե­րը Սո­րո­սի հիմ­նադ­րա­մից և այլ կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րից՝ հայ­րե­նի տասն­յակ ՀԿ-­ներ զբաղ­ված են բա­ցա­ռա­պես «Ազգ-­բա­նակ» գա­ղա­փա­րի և ընդհանրապես բա­նա­կի վար­կա­բեկ­մամբ։

Նախօրեին տեղի ունեցածը նշված գործընթացի մի փուլ էր, որն առիթ էր մեդիադաշտում յուրահատուկ շղարշ ապահովելու և ժողովրդին հերթական անգամ ապակողմնորոշելու:

Փաստացի կարող ենք նշել, որ գրանտիստների ցանկություններն ի դերև ելան, քանի որ ՊՆ համակարգը ՀՀ-ում միակ ոլորտն է, որ, չնայած պարբերաբար քննադատություններին ու հնչող թիրախային հարցերին, շարունակում է ունենալ կայուն ռեյտինգ:

Վա­ղուց ժա­մա­նակն է քա­ղա­քա­կան գնա­հա­տա­կան տալու ՀԿ-­նե­րի փո­խա­կերպ­մա­նը քաղաքացիական հասարակության ինս­տի­տուտ­նե­րից քա­ղա­քա­կան գոր­ծու­նե­ու­թյան սուբյեկտ­նե­րի։ Դա լի­ո­վին փո­խում է «քաղաքացիա­կան հա­սա­րա­կու­թյուն» բուն հասկացության նկա­րա­գի­րը, քան­զի քա­ղա­քա­ցի­ա­կան հասարակությունը քաղաքականություն չէ՛։

Անիմաստ շոուներ ու ապարգոռգոռ տեքստեր հորջորջելու փոխարեն ավելի տրամաբանված կլիներ՝ ազգովի լծվենք բանակաշինության գործին և նեցուկ լինենք ազգային անվտանգության դոկտրինի կատարմանը:

Շնորհավոր բանակի օրը: