Ես մեր լրագրողների վրա զարմանում եմ: Անկեղծ: Որ թեմայից խոսք գնա, մի աղբյուր ունեն, հավելյալ տեղեկատվություն ստանալու առիթը բաց չեն թողնում: Բայց հիմնականում դա անում են երրորդական` քլիք հավաքող թեմաների դեպքում: Իսկ, այ, եթե խոսքը վերաբերում ա լուրջ թեմաներին, նենց հավեսով են հեքիաթների հավատում, որ էլ չասած: Վերցնենք, զորօրինակ, Ալեք Ենիգոմշյանին: Որ լրատվամիջոցն էս մարդուն ներկայացնում ա, հոգու սուրբ պարտքն ա համարում շեշտել, թե բա` ԱՍԱԼԱ-ի նախկին մարտիկ, թուրք հյուպատոսի դեմ մահափորձ, պատահական պայթյուն, կուրություն ու ձախ դաստակի կորուստ: Վերջ: Էդքանը, քանի որ լեգենդում տենց ա գրած: Դե որ տենց ա, ձեր հեքիաթի բոբոն ես դառնամ ու մի քանի հարց տամ, փոխանցեք:
Ճի՞շտ ա, որ Ենիգոմշյանը ոչ թե թուրք հյուպատոսի, այլ շվեյցարահայ գործարարի էր ուզում պայթեցնել, քանի որ վերջինը պարզապես հրաժարվել էր ապագա «հերոսին» գումար տալ:
Ճի՞շտ ա, որ Ենիգոմշյանը Հայաստանի տարածքը լքել չի կարող, որովհետև ԱՍԱԼԱ-ն պարտավորվել ա Հայրենիքում երբեք զենք չվերցնել ու, հետևաբար, քանի դեռ Ենիգոմշյանը Հայաստանում ա, նրա նկատմամբ կայացված մահվան դատավճիռն (դավաճանության մեղադրանքով) ի կատար չի ածվելու:
Ու, վերջապես, ճի՞շտ ա, որ շվեյցարահայի հարցերը լուծելուց հետո Ենիգոմշյանը պատրաստվում էր ֆիզիկապես վերացնել... հարազատ եղբորը:
Ես չեմ պնդում, թե էս ամենը բացարձակ ճշմարտություն ա: Բայց քանի որ մեր երկրում ընդունված ա օդում առկախված հարցեր տալ, մտածեցի` ես էլ էդ զվարճանքին քիչըմ մասնակցեմ:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել