Մշակութային էակը պատասխանատվություն է զգում իր անցյալի և ավանդույթների նկատմամբ:
Քաղաքական և քաղաքացիական էակը պատասխանատվություն է զգում իր երկրի օրենքների, իր կողքն ապրող մարդկանց իրավունքների և ապագայի համար:
Եթե մենք այն համառությամբ, որով պահանջում ենք երեխաներից հարգել տատիկ-պապիկներին, պահանջեինք, օրինակ, լավ սովորել, ապա վաղուց այլ իրականության մեջ կապրեինք:
Բայց քանի որ մերզնից՝ մշակութային էակներիցս, քաղաքացիական պատասխանատվությունը հստակ երևում է, օրինակ, աղբը աղբամանի կողքը թափելով կամ ձյան վրայով ամառային անվադողերով երթևեկելով, ապա կարելի է հանգիստ քնել՝ մեզ զարգացում չի սպասում և չի սպառնում:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1039431559519389&id=100003576633868¬if_t=close_friend_activity¬if_id=1479116478718976
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել