Տասնամյակներ շարունակ միջազգային կազմակերպություններ, անհատներ, բարեգործներ փորձում են օգնության ձեռք մեկնել աֆրիկյան գրեթե բոլոր երկրների բնակիչներին խմելու ջրի խնդիրները լուծելու համար, ուր ամեն օր կեղտոտ ջրից առաջացած հիվանդությունների պատճառով 30 հազար երեխա է մահանում, բայց խնդիրը չի լուծվում: Չի լուծվում, որովհետև աֆրիկացիները մնացել են քաղաքակրթություն տանող ճանապարհի դռան շեմին գամված: Այս մարդիկ նորակառույց ջրհորներն ու խողովակաշարերը ջարդ ու փշուր են անում: Խողովակներն անմիջապես դառնում են հյուղակների շինմատերիալ, պոմպերն ու շարժիչները գնում եմ մետաղի ջարդոնի ընդունման կետ, ցանկապատները քոքահան են լինում և տեղափոխվում «տանուտերի բոստանը», իսկ ջրհորներն ու ռեզերվուարները՝ կովերի ու այծերի լողավազան:Ի՞նչ կարող ես անել։ Քաղաքակրթությունը բոլորի համար չէ: Մարդկային տեսակներ կան, որոնց չի կարելի քաշել «փորձանքի» մեջ․ նրանք այնտեղ ոչ մի կերպ չեն տեղավորվում:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/tigran.zhamkochyan.5/posts/880953368672585?ref=notif¬if_t=close_friend_activity¬if_id=1476019711866704
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
