Առավոտյան կարդոււմ ենք Ջեյմս Ուորլիքի խուսանավող պատասխանները Մեդիամաքսի լրագրողին:
Այն, որ նախորդ եռանախագահներից մեկը քննադատում է արդի ամերիկյան կողմի աշխատանքը ՝ արդեն փաստում է , որ կա շեշտված դժգոհություն ոչ միայն մեր մոտ ՝ այլ նաև բուն ԱՄՆ յու և Ադրբեջանում/ Մեթյու Բրայզան ամուսնացած է մահմեդական կնոջ հետ և ունի կողմակալություն /
Մնեք բոլորս կորցնել ենք հարցի լուծման շուրջ տրամաբանությունները , քանի որ մերժողական կեցվածքի ու անտրամաբանական սպառազինության արդյունքում Ադրբեջանը հաստատուն է իր ՝ ուժով և գրավյալ ներկայացվող տարածքները ազատագրելու համոզման մեջ, բայց այստեղ կա շատ կարևոր հանգամանք , որ դրդում է դատողություններ անել հենց եռանախագահների հետ կապված:
Այսիպիով հրադատարի պայմանագրից հետո մինչ Ալիև հոր մահը դեռ կային տարբերականեր հարցը հասարակշռված լուծելու և ինչ որ / թեկուզ ոչ մոտ ապագայում / արդյունքի ձգտելու տեսակետից և այս ժամանակահատվածում / երբ կողմերը պատրաստ էին՝՝ եռանախագահներ հնարավորինս ապահով ու արդյունավետ աշխատում էին / անգամ կարելի է հիշել Ֆրանսիայի նախագահի հայտարարությունը՝ թե հարցը լուծումից հետո այս երկու երկրները կունենան զարգացման մեջ զգալի ներուժ և ներդրումներ եվրոպական երկրներից../: Սա այսպես ասած հարցի լուծման ձգտող միջավայրի հատվածն էր , որը կարող էր ավարտվել դրական կամ հիպոտեթիկ ինչ որ ձևով , սակայն...
Բանը նրանում է, որ որոշակի հարաբերական կամ հարցից առավելահգոյւն սպասելիքների պարագային փոխարինեցին խաղի նոր կանոննները :
Ռազմական հռետորաբանության արդյունքում հակառակորդը կամաց կամաց մեզ սովորեցրեց պատրաստ լինել պատերազմական իրավիճակների , բայց եթե մենք պատրաստ էինք դրան ՝ ապա խիստ կասկածելի է, որ պատրաստ էին եռանախագահները : Իրենց ոչ հասցեագրված հայտարարությունները երկու կողմերին ՝ փաստերով , որ հիմնարար է երկրի ամբողջականության սկզբունքը ՝ դրդեցին առավել լուրջ ռազմական հեռտորաբանության ու արդեն փոքր պատերազների...
Այս ամբողջը գիտեն շատերը , բայց պետք էր հարց տալ թե ինչպես է այս ամենը ազդում եռանախագահների վրա ?
Հոգնել են ու սպասում են հարցի պատերազմական լուծմանը , որն ի դեպ հղի է նաև խաղաղապահների չտեղակայմամբ ևս: Իրանին ու Թուրքային տարբեր կերպ է հետաքրքրում այս հանգամանքը ու տարիներ ի վեր հենց Իրանին ձեռք չի տվել ու հիմա էլ չի տալու խաղաղապահ ցանկացած զորամիավորման տեղակայումը իր սահմանին այդքան մոտ:
Հոգնել են և թողել ինքնահոսի , որպեսզի տեսնեն թե Ռուսաստանը ինչպես է վարելու այս գործընթացը և ինչպես է տապալվելու .....Ռուսաստանը հեչ ժամանակ չունի այս տարածաշրջանում երկարատև պատմությունների մեջ ներքաշվելու համար և միայն բավարարվում է զենքի առ ու ծախով ..
Համանախագահո երկրիների շահերը այս տարածաշրջանում կանգնել են լուրջ հակասություննեի առաջ և ԵՄ ԱՄՆ կողմերը չտեսնելով որևէ քաղաքական , տնտեսական կամ այլ շահ , սպասում են ռուսական ծրագրերի տապալմանը այստեղ :
Ստացվում է , որ գոնե երկու համանախագահներն ու Անժեյ Կասպռչիկը ոչնինչ չեն անում ու ուղղակի գումար են ստանում ու ծախսում , որը առաջին հայացքից սովորական բան լինելով ՝ միևնույն ժամանակ թալան է:եռանախագահների մեջ առաջացել է մեծամասնության ու փոքրամասնության այլ համամասնություն և ոչ ի օգուտ հենց իրենց աշխատանքին :Հատկապես երբ պարզվում է որ Ֆրանսիան զենք է վաճառել Ադրբեջանին:
Ստացվում է , որ հայ հասարակության բոլոր ակնկալիքները Եռանախագահներից տապալված են և առավել ևս ՝ քանի որ հայտարարվել է Արցախի ճանաչման մասին ՝ ապա եռանախագահները ոչինչ չունեն անելու / թեպետ իրենց հիմնական անելիքը կսկսվի այս կետից միայն և դա են փաստում հատկապես ռուս փորձագետները/;
Մեզ մնում է հարց բարձրացնել և պահանջել եռանախագահների ինտենսիվ աշխատանք և անվերջ դրդել այս կառույցին աշխատանքի :
Կան հազարավոր մեթոդներ այնտեղ , որտեղ թվում է թե ամեն բան սպառված է և եռանախագահները կարող են մի քիչ ջանք թափել ու առաջնորդվել հակամարտող կողերի հասարակությունների շահերով և ոչ թե քաղաքականությամբ :
Մինչ այժմ այս կառույցը եղել է փակ ու անհասանելի հասարակությունների համար ու փակ է եղել նաև իրենց անգործությունը; Պարբերաբար համանախագահի կարծքիները պատճառ են դարձել կոնֆլիկտի սրման ու մինչ այդ իրականացվող ջանքերի լուծարման առումով և ստեղծել սադրանքի ու ավանտյուրայի միջավայր Ադրբեջանի համար:
հիմա ժամանակ է արդեն անգործության մատնված համանախագահների փոխել նոր առավել հետաքրքրված հատուկ պրոտեկցիաներից զերծ ՝ խաղաղության կողմակից նախագահների ներգրավման համար, որոնց հետ բացի քաղաքական ուժերից ու ԱԳՆ ներից կարողանան շփվել հասարակությունները :
Տարիներ ի վեր պետական մակարդակներով շփվող ու խնդրիի կարգավորումը պետական մակարդակով պատկերացնողները պետք է մեկ անգամ բաց հանդիպում ունենան ժողովորդի ու մտավորականության հետ ՝ , որ հանկարծ հանրահավաք տեսնելով չդառնան և ի ցույց նկարեն ժողովրդին:
Մի գուցե կարիք կա ստեղծելու ինչ որ գործիք որով վերջիններ կարողանան լսել ու հասկանալ առկա տրամադրությունները ու մի քիչ ջանք թափեն արդյունավետ աշխատելու համար?/ հեռուստահաղորդում կամ կամուրջ ու այլն:
Հակառակ դեպքում թշնամին հարձակվելու կողմակից է , իսկ մեր վեճը չէ ցանկացած սցենարի զարգացումը ՝ մենակ թողնեն հերթական անգամ առանց միջամտության / եթե սկսում են պատերազմ ՝ իմանանք որ պատերազմ է և ոչ թե թույլ տան մինչ պատերազմ սցենարը , որն իրոք կարող է հոնգեցնել բոլորին ու նաև իրենց /:
Սկբունքայնորեն եռանախագահները կոչված են հարցի խաղաղ կարգավորման ելքեր կառուցելու / դրանք միշտ եղել են ու փնտրել պետք չէ / և ոչ թե զսպելու համար ու քանի որ ամեն սցենար կա ՝ ապա մոտ ապագայում հնարավոր է որ նախքան խաղաղապահների տարածաշրջան հասնելը ամեն ինչ լուծված լինի և այնքան վերջնական որ խաղաղապահները ստիպված լինեն կռվել հակամարտող կողմերի հետ:
Համանախագահների պետք է աշխատացնել և դա ժամանկա առ ժամանակ հուշում են նաև Ամն կոնգրեսականները
...
Ուոռլիքի լուսանկարելը ցցուն փաստ էոր համանախագահները կտրված են հակամարտության արդի իրավիճակից ու համարժեք չեն ընթացող գործընթացներից:
Համանախագահների ինստիտունի անկենսունակ լինելու ապացույց է նաև տապալված ժողովրդական դիցանագիտությունը , որն ուղեկցվում էր հնեցված բայց ոչ ազդեցության ձգտող մեթոդներով , որոնք էլ բերեցին վերջնական խզման :
Համանախագահները ՝ ինչպես փաստում են իրենք ՝ կարող են աշխատել թե կողմերը պատրաստ են դրան, իսկ եթե կողմերը արդեն պատրաստ են պատերազմի ?....
