Նախորդ անգամ, երբ Էրդողանը Բաքվում էր և երկար ժամանակ գրկախառնվում ու համբուրում էր իր կրտսեր եղբորը, դրան հաջորդեց ադրբեջանական ագրեսիան Արցախի նկատմամբ. փաստացի, տարածաշրջանը հայտնվեց կարճաժամկետ պատերազմի մեջ: Եվ այսօր, երբ հայկական բանակը կասեցրել և ետ է շպրտել Ալիևի խաժամուժին, իսկ Ռուսաստանը ջանքեր է գործադրում՝ երկարաժամկետ խաղաղություն ապահովելու տարածաշրջանում, Էրդողանը կրկին մեկնում է Բաքու. նախ՝ ցույց տալու, որ Ալիևը առանց իր կարծիքը հաշվի առնելու չի կարող որոշումներ կայացնել, հետևաբար՝ Հայաստանն ու Ռուսաստանը ոչ թե պետք է բանակցեն Բաքվի, այլ՝ Անկարայի հետ, և մյուս կողմից՝ Էրդողանն իր այցով փորձելու է Ալիևին ստիպել Ադրբեջանի շահերի կողքին առաջ տանել նաև Թուրքիայի շահերը: Ինչպիսի որոշում կկայացնի կրտսերը, կշարունակի կատարել իր մեծ եղբոր խորհուրդները, թե, ամեն դեպքում, կառաջնորդվի Ռուսաստանի հորդորներով, ցույց կտա ժամանակը: Մեկ բան հստակ է. Թուրքան շահագրգռված է ռազմական գործողություններ հրահրել մեր ռեգիոնում, Ռուսաստանը խաղաղության կողմնակից է:
Ի դեպ, եթե Ալիևը վերջնականապես ընտրի Թուրքիայի տարբերակը, ապա Ռուսաստանը բացեիբաց և ակնհայտ կպաշտպանի հայկական շահը՝ համարելով, որ Բաքուն այլևս դուրս է Մոսկվայի քաղաքական տրամաբանությունից:
Այս ամենում հայկական կողմի ասելիքն ու քայլերը պարզ են ու հասկանալի. մենք ցանկանում ենք խաղաղ, առանց մեր հարևաններին վնասելու ապրել մեր պատմական Հայրենիքում ...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ: