Ամերիկացի հոգեբան Ջոնսոն Սպենսերի «Ո՞վ գողացավ իմ Պանիրը» («Who Moved My Cheese?»-1998) գիրքը մեծ ճանաչում ձեռք բերեց մարդկանց վրա մոտիվացիոն մեծ ներգործություն ունենալու պատճառով: Գրքում ներկայացված այլաբանական պատմվածքի մեջ խոսվում է մարդկային անվերջ որոնումների մասին, երբ մենք գտնում կամ կորցնում ենք մեզ համար կյանքում ամենացանկալին (հեղինակը կոչում է այն «ՊԱՆԻՐ»): Այս գրքույկում խորհուրդներ են տրվում, թե ինչպե՞ս խուսափել մեր անփութության պատճառած կորուստներից և ինչպե՞ս արագ վերակառուցվել կյանքից ստացած հարվածներից հետո: Խորհուրդ կտամ ընթերցել այս ստեղծագործությունը, դա ձեզանից շատ ժամանակ չի խլի: Իսկ նրանց համար, ովքեր ծուլանում են գիրք կարդալ և վարժվել են fast food-ին, հերթականությամբ բերում եմ Սպենսերի ուղենիշերը...
Եվ այսպես՝
- Երջանկության գրավականը Պանրի սեփական բաժին ունենալն է:
- Որքան կարևոր է մարդու համար իր Պանիրը, այնքան մեծ է կապվածությունը:
- Պանիրը պետք է հաճախակի հոտոտել, որպեսզի ժամանակին նկատեք, որ այն փոխում է իր որակները:
- Հաղթահարե´ք ձեր վախը, ով փոխվելու ունակ չէ՝ չի գոյատևի:
- Նոր Պանիր գտնելու հույս կա միայն նոր ուղղությամբ շարժվելու դեպքում:
- Որքան ավելի հստակ եք պատկերացնում նոր Պանիր ձեռք բերելու քաղցրությունը, այնքան ավելի վաղ կգտնեք այն:
- Ձեր՝ նախկինում ունեցած հայացքները ձեզ չեն մոտեցնում նոր Պանրին:
- Որքան շուտ մոռանաք հին Պանրի մասին, այնքան ավելի վաղ կգտնեք նորը:
- Առավել խելամիտ է լաբիրինթոսում նոր Պանիր փնտրել, քան առանց Պանրի անգործության մատնվել:
- Գնացե՛ք Պանրի ետևից և հաճույք ստացեք ձեր կյանքում կատարվող փոփոխություններից...
Նյութի աղբյուր՝ http://philotheus.blogspot.com/2013/01/blog-post_21.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել