Ռոմանտիզմի դարաշրջանում ինձ թվում էր, թե քաղբանտարկյալները սեփական համոզմունքի և սկզբունքների համար հետապնդման ենթարկվող մարդիկ են...
Ռեալիզմի դարաշրջանը ցույց տվեց, որ շատ հաճախ քաղբանտարկյալ լինելը հանրային այս կամ այն խմբակի, խմբի կամ շահառուների ճաշակի հարցն է (պլյուս - մինուս մի քանի բացառություններ)...
Քաղմասսելֆիի դարաշրջանը սկիզբ դրեց ջերմոցային պայմաններում քաղհալածյալների սերնդին, երբ հանուն գեղի հերոս դառնալու կարելի էր սադրել կամ հիստերիկանալ` երեք ժամով քաղմասում հայտնվելու և քաղհալածյալի վկայական ձեռք բերելու համար...
Այս ամենից հետո մեր քաղաքական դաշտին սպասվում է օնանիզմի դարաշրջանը...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել