Թերահավատորեն եմ վերաբերվում այն վարկածին, ըստ որի, իբր, ՀԱՊԿ անդամ պետությունների ղեկավարները Թուրքիային ավելորդ անգամ չգրգռելու պատճառաբանությամբ են որոշել, որ այդ կազմակերպության գործադիր քարտուղարի պաշտոնում ռոտացիոն կարգով Հայաստանի ներկայացուցիչի սպասվող նշանակումը չպետք է կայանա: Այնուամենայնիվ, եթե այդ վարկածը համապատասխանում է իրականությանը, ապա դա նշանակում է, որ ՀԱՊԿ-ն օր առաջ ցրել է պետք գրողի ծոցը. մեր երկրի ներկայացուցչի նշանակումն առկախելու ավելի անհեթեթ պատճառաբանություն մոգոնելը շատ դժվար խնդիր կլինի: Հայաստանի հավանական թեկնածուի անուն էր դրվել շրջանառության մեջ. խոսվում էր ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Վաղարշակ Հարությունյանի մասին, ու պետք է խոստովանեմ, որ շնորհիվ իր մասնագիտական ու մարդկային հատկանիշների նա հատկապես այդ պաշտոնում Հայաստանը լավագույնս կարող էր ներկայացնել: Ավելի քան վստահ եմ, որ Ռուսաստանի բարձրագույն քաղաքական իշխանությունների և ՊՆ ղեկավարության ու ավագ սպայակազմի համար ևս նա միանգամայն ընդունելի և, անգամ, ցանկալի թեկնածու էր: Չեմ բացառում անգամ այն, որ նրա նշանակումը կանխելու համար ուղղորդված ջանքեր են թափվել հենց որոշ հայաստանյան շրջանակների կողմից: Մի խոսքով՝ գործը տարօրինակ ընթացք ստացավ, և վատ չէր լինի, եթե կատարվածն ավելի հանգամանալի ու մանրամասն պարզաբանվեր այդ որոշման ընդունմանը մասնակցած կամ դրան գործուն կերպով չընդդիմացած հայաստանյան պաշտոնյայի/պաշտոնյաների կողմից:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել