Newmag.am-ը գրում է.
Սերգեյ – Ընդդիմությունը շատ ավելի լավ դեր է: Այո´, նման քաղաքական տերմին գոնե գոյություն ունի` ի տարբերություն «այլընտրանքի»:
Նարեկ – Ո՞ւմ է պետք գոյություն ունեցող տերմինը, եթե դրանով չես կարողանում «հարց լուծել» ու վեցից ավելի պատգամավոր ունենալ: Այլընտրանքը կարողանում է կարգին տեղեր զբաղեցնել ԱԺ-ում: «Այլընտրանքը» վեր է դարերով մեր ուղեղները մտցված կաղապարներից:
Ս. – Ընդդիմությունը կարող է հավեսով քլնգել իշխանությանը:
Ն. – «Այլընտրանքն» էլ կարող է հավեսով քլնգել և՛ իշխանությանը, և՛ ընդդիմությանը: Ավելին, կարող է անգամ չքլնգել: Որովհետև «այլընտրանքը» բոլորովին նոր բառ է քաղաքականության մեջ, ու ոչ ոք ոչ մի ակնկալիք չի կարող ունենալ:
Ս. – Ընդդիմությունը հասկանալի է ժողովրդի համար: Մարդիկ հասկանում են, որ դա այն խումբն է, որը հաստատ ուզում է` հեռացնի իշխանությանը:
Ն. – Իսկ «այլընտրանքը» կարող է իշխանության դեմ պայքարը հաջողությամբ համատեղել բիզնես վարելու հետ: Իշխանության դեմ ցույցերը կարող է համատեղել միասին քեֆ-ուրախություններով:
Ս. – «Այլընտրանքը» չի կարողանում լիաթոք հեղափոխության կոչ անել:
Ն. – Նորից` փոխարենը կարող է լիաթոք բիզնեսով զբաղվել: Ընդդիմությունը դեռ երբեք չի կարողացել գալ իշխանության, իսկ «այլընտրանքը» դեռ չի փորձել:
Ս. – Դե´, չի փորձել, որովհետև հենց պատասխանատու ընտրություն է լինում, «այլընտրանքը» հանկարծ որոշում է սպասել հաջորդ պատասխանատու ընտրությանը:
Ն. – Ընդդիմությունն ու իշխանությունը տալիս են նախընտրական խոստումներ, որոնք չեն կարողանում իրականացնել:
Ս. – «Այլընտրանքը» տալիս է նախընտրական կարտոֆիլ, բայց դա էլ առանձնապես կապ չունի արդար ընտրության հետ:
Ն. – «Այլընտրանքը» էնքան հզոր է, որ կարողանում է և՛ դժգոհել կառավարությունից, և՛ չնեղվել:
Ս. – «Այլընտրանքը» տավտալոգիա է: Ինչ է նշանակում այլընտրանք, մինչև էդ` ընդդիմությունը այլընտրանք չէ՞ր իշխանությանը:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
