Դաշնակների «հրճվանքը» սահմանադրական փոփոխությունների առումով այն հազվադեպ դեպքերից է, երբ կուսակցությունն անկեղծ ու ազնիվ է՝ «դեմ ըլլալով կողմ չի լինում»: Ասեմ, թե ինչու. նախագահական կառավարման դեպքում կուսակցության ներկայացուցիչը չի ունեցել և իմ կարծիքով երբեք շանս չի ունենա գրավելու նախագահական աթոռը, իսկ խորհրդարանական կառավարման դեպքում ԱԺ-ում ակտիվ աշխատանքի շնորհիվ նրանք կարող են մեկ-երկու տասնամյակ անց մոտենալ բաղձալի 50 տոկոսին և կազմել կառավարություն: Իսկ հարյուրամյա կուսակցության համար մեկ-երկու տասնամյակը մեծ ժամանակահատված չի, ինչպես հասկանում եք. չինմաչինցի իմաստուն...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
