Քիչ առաջ մի նյութ կարդացի այն մասին, որ թափով մի մարդ մի այլ քաղաքացու հողից բռնազավթել էր 280 քմ, հողատարածքի պիտանի հողն էլ քերել-տարել է;
Երբ քաղաքացին դժգոհել էր, պատասխանել էին՝ գնա, ում ուզում ես բողոքի; Մարզպետարանում բողոքին տոն չէին տվել:
Հիմա եթե իշխանություններն առաջարկեն սահմանադրության մեջ դրույթ գրել, որ թափով մարդիկ իրավունք ունեն մյուսներից հող խլել, ապա համահայկական աղմուկ կլինի, շարժումներ կնախաձեռնվեն, փողոցներ կփակվեն:
Մինչդեռ այդ դրույթը գործում է կյանքում անշեղորեն ու համահայկական բողոք և ընդվզում չկա:
Ասել եմ ու կրկնում եմ՝ եթե ուզում ենք առաջ գնալ, ապա պիտի թողնենք եվրոպաներից բերված ուտոպիական, պալատներում լրամշակված սահմանադրությունները, պիտի արձանագրենք մեր կյանքում գործող բարքերը/վեր նշված օրինակն ու դրա նմանները/ ու տեսնենք, թե այդտեղից ո՞ր դրույթն է հնարավոր փոփոխությունների ենթարկել եղած մարդկային ռեսուրսով:
