Վաղինակի ծանր արցունքները... Հոգեկան խռովքի, խղճի ու պատասխանատվության անասելի բեռը գամել է նրան գետնին, նա ձեռքերով փակել է աչքերը` մի պահ առանձնանալու ինքն իր Աստծու հետ, կենտրոնանալու, հասկանալ
Քեզ սիրեց քեզ ծնող ազգը, մեր երիտասա՛րդ առաջնորդ, քեզ հավատաց, և քո այս զուլալ արցունքներով դու զորընդեղեցիր մեր հավատը քո պայքարին: Ե՛լ, Վաղինակ, ամեն ինչ դեռ առջևում է: «Լաց անմեղության արցունքն անդարձ... Ա՛հ, լա՛ց, որ մեծանաս»:
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1607570739512536&set=a.1424250254511253.1073741827.100007788750117&type=1&theater
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել