ԱՄՆ Սենատը հաղթահարեց Օբամայի վետոն և որոշեց զենք մատակարարել Ուկրաինային: Խորհուրդ չէի տա այս լուրը կարդացող ոմանց հրճվել, որովհետև դուք ավելի կարևոր «գործառույթ» ունեք: Դուք չե՞ք գնում, չէ, «բարեկամական» Ուկրաինայի կողմից պատերազմելու ընդդեմ, ասենք, Դոնեցկում անձրևի փոխարեն Գրադի համազարկ սպասող մարդկանց դեմ. Ի՞նչ կարիք կա. Հատկապես, որ ինքներդ եք հասկանում, որ ԱՄՆ-կողմից Ուկրաինային պաշտոնապես զենք մատակարարելու դեպքում նույնն անելու է Ռուսաստանը և, արդյունքում, այն, ինչ տեղի էր ունենում վերջին մեկ տարվա ընթացքում մանկական կռիվ-կռիվ է թվալու. Չէ, էդ դժոխքը ձեր տեղը չէ: Ձեզ ավելի դուրեկան է նստել օֆիսային փափուկ բազկաթոռներին ու, ասենք, Սեյրան Օհանյանին «թոփալ» բառով փորձել վիրավորել, իսկ ձեր նման տականքներին պաշտպանող ու էստեղից-էնտեղից «վիզ դրած» փողերը լափելու հնարավորություն տվող բանակը բնորոշել, թերևս, ձեր մանկության ընթացքում ձեր իսկ տունը հանդիսացած «բարդակ» բառով. Գիտե՞ք ինչու ա էդպես. Որովհետև դու հեռու եք թե՛ ազգություն ունենալուց, թե՛, առհասարակ, մարդկությանը պատկանելուվ. Ձեզ համար մարդկային կյանքերը գրոշի արժեք չունեն. Դուք լեշակերներ եք` ստորագույն կենդանիներ, որոնք որսի դուրս գալու համարձակություն չունեն ու սնվում են թերմացքով. Բայց մի բան հաշվի չեք առնում. Հին խոսք կա` ես այն եմ, ինչ ուտում եմ. Եվ հենց այդ իսկ տրամաբանությամբ դուք էլ եք թերմացք և մի օր խոզերի բաժին եք դառնալու:
