Կանանց գլուխը սափրելով՝ վերջիններիս պատժելն աստվածաշնչյան ծագում ունի։ Եվրոպայում դեռ միջնադարից գերմանական ցեղերն այսպես պատժում էին կանանց դավաճանության ու պոռնկության համար։
Այս պատժամիջոցը սկսվեց օգտագործվել նաև 20-րդ դարում։ Այն բանից հետո, երբ ֆրանսիական զորքերը 1923թ-ին գրավեցին Գերմանիայի տարածքները, այն գերմանացի կանայք, ովքեր հարաբերություն կունենային նրանց հետ, այս ճակատագրին կարժանանային։ Երկրորդ աշխարհամարտի տարիներին նացիստական պետությունը նույնպես հրաման արձակեց, ըստ որի՝ այն գերմանացի կանայք, ովքեր սեռական կապ կունենային ոչ արիացիների կամ այլազգի բանտարկյալների հետ, հասարակայնորեն կպատժվեին այս ձևով։
Թշնամական զինվորների հետ համագործակցող կանայք
Գերմանացի զինվորներն իրենց ընկերուհիների հետ՝ փոխանակած հագուստով
Գերմանացի զինվորը վայելում է օրն ընկերուհու հետ լողավազանում
Որոշ գերմանացիներ իրենց ֆրանսիացի ընկերուհիներին իրենց հետ նույնիսկ ռազմաբազա էին տանում
Գերմանացիները փորձել էին գրավել էին Փարիզը 4 տարի շարունակ, Վարշավան՝ հինգ տարի շարունակ ու այլ խոշոր քաղաքներ՝ մոտավորապես այդքան ժամանակով։ Ի՞նչ պետք է աներ աղջիկը, երբ տեղի բոլոր տղամարդիկ բանտարկված էին կամ գերմանացիների համար աշխատում էին որպես ստրուկներ։
Նորվեգացի համագործակցողների «Լոլա» հատուկ ջոկատի անդամները, ում առաքելությունն էր ներթափանցել նորվեգական զորքեր ու տեղեկություններ հաղորդել գերմանացիներին պատերազմից հետո իրենց դատավարության ժամանակ։
Տասը մեղադրյալներ՝ բոլորը տղամարդիկ, մահապատժի ենթարկվեցին, մնացածները երկար ժամանակով ազատազրկվեցին։
Ֆրանսիացի կնոջ գլուխը սափրում են գերմանացի զինվորի հետ սեռական կապի մեջ լինելու համար, 1944թ-ի օգոստոսի 29, Ֆրանսիա։
Սափրած գլխով ու ցեխոտված կինը Հոլանդիայի ազատագրումից հետո, 1945թ-ի մայիս, Նիդերլանդներ։
Բրիգնոլի փողոցներից մեկում զայրացած ֆրանսիացի կանայք հասարակայնորեն նվաստացնում են գերմանացիների հետ համագործակցության մեջ կասկածվող կնոջը։
Ֆրանսիացիները սափրում են գերմանացիների հետ համագործակցող կնոջ գլուխը։
Երբ կանայք համագործակցում էին հակառակորդի հետ (իսկ համագործակցություն ասելով նկատի է առնվում հակառակորդի զորքերի անդամների հետ սեռական կապ ունենալը), նրանց գլուխը հարկադրաբար սափրում էին։ Տասնյակ հազարավոր կանայք, որոնցից շատերը պարզապես մեղադրվում էին «համագործակցության» մեջ, ազատ արձակվելուց հետո միանման ճակատագրի էին արժանանում. մի մասը սպանվում էր, մյուսները ծեծի էին ենթարկում, սակայն նրանք բոլորն էլ արժանանում էին նվաստացման։
Ֆրանսիացի «համագործակցող» կնոջ գլուխը սափրում են Մարսելի ազատագրումից հետո
Պետք է նշել, որ Ֆրանսիայում «համագործակցության» դեպքերը չափազանց շատ էին տարածված՝ սկսած իշխանություններից, վերջացրած սովորական մարդկանցով։
Գերմանացիների հետ սեռական կապի մեջ մտած կանանց բեռնատարով տանում են Չերբուրգի փողոցներով։ Նրանց գլուխները սափրել են վերջիններիս նվաստացնելու և ստորացնելու համար։
Գերմանացի սպաների հետ կապի մեջ գտնվող կանանց համար որոշակի արգելքներ ու սահմանափակումներ էին սահմանվում։ Այսպես, նրանց չէր թույլատրվում որակյալ սնունդ օգտագործել, ճոխ իրեր ձեռք բերել կամ որոշակի ազատություն ունենալ։
Ինչևէ, պետք է նշել նաև, որ որոշ ֆրանսիացի կանայք ընկերանում էին նացիստների հետ, որովհետև նրանց ստիպում էին՝ ճնշումների ենթարկելով ու սպառնալով, սակայն այս փաստը նրանց չէր օգնում հետագայում խուսափել պատժից։
Նացիստների հետ համագործակցած կանանց նվաստացնում են հասարակայնորեն
Սափրած գլխով «համագործակցող» կնոջ վրա հրազեն պահած լուսանկարվելը կարող էր սահմանել քո դիրքն այդ ժամանակաշրջանում։ Հնարավոր է՝ սա այնքան էլ տպավորիչ չէ ժամանակակից հասարակության համար, սակայն այն ժամանակ, երբ մարդիկ ցնծում էին նացիստների դեմ տարած յուրաքանչյուր հաղթանակից, այս լուսանկարը նույնպես կարող էր հաղթության զգացում առաջացնել։ Որոշ մարդիկ թերևս նույնիսկ կցանկանային կրակել նրանց գլխից։
Ֆրանսիացիների կողմից պատժված համագործակցող կանայք
Հեգնականն այն է, որ նացիստների հակառակորդները համագործակցող կանանց պատժում էին այնպես, ինչպես իրենք՝ նացիստներն էին Գերմանիայում ու Ավստրիայում մարդկանց պատժում «ռասայական հանցանքների» համար (ինչպես օրինակ՝ սխալ մարդկանց հետ սեռական հարաբերություն ունենալը)։
Ֆրանսիացիները գերմանացիների հետ համագործակցության մեջ կասկածվող երկու կանանց տեղի բանտ են տանում, որտեղ նրանց գլուխները կսափրեն։ Թերևս կարելի է նկատել, թե ինչպես են նրանք դիպչում իրենց խոպոպներին, որոնցից շուտով ստիպված կլինեն բաժանվել։
Լուսանկարները, որոնք կարելի է գտնել ԱՄՆ Հոլոքոստի հուշարձան-թանգարանի ազգային արխիվներում, արվել են 1944թ-ի օգոստոսի 29-ին։
Ֆրանսիացի համագործակցող կինն ու նրա երեխան, որի հայրը գերմանացի էր, տուն են վերադառնում քաղաքի չարախոս մարդկանց կողմից հետապնդվելուց հետո։ Ինչպես երևում է՝ նա անցնում է նույն ճակատագրին արժանացած կանանց կողքով։
Նորմանդական Լիսվիլ բնակավայրում բարկացած ֆրանսիացի հայրենասերները բռնում են Ջուլիետ Օդիվին, ով կասկածվում է գերմանացիների հետ կապի մեջ մտնելու մեջ։ Ինչպես նկատվում է, լուսանկարում երևացող մյուս երկու կանայք նույնպես պարտիզաններ են։
Ֆրանսիացի կանայք, ովքեր ընկերացել էին նացիսների հետ ստիպողաբար, ճնշումների ու սպառնալիքների և/կամ սեփական ցանկությամբ, Ֆրանսիայի ազատագրումից հետո ստորացվեցին ու, հասարակությունից դուրս շպրտվելով, միայնության դատապարտվեցին։