Impoqrik.am-ը գրում է․
Դստեր ծնունդը շատ տղամարդկանց համար «փորձություն» է, քանի որ նրանք պարզապես չեն պատկերացնում, թե ինչպես դաստիարակել աղջկան: Ինչո՞ւ է նման խնդիր առաջանում: Պատճառն այն է, որ կանայք և տղամարդիկ աշխարհը տարբեր կերպ են ընկալում, և հաճախ միմյանց հասկանալը բարդ է լինում: Ստորև կփորձենք ներկայացնել, թե ինչպես կարող են լավ հարաբերություններ ունենալ հայրիկն ու դստրիկը:
Հայրիկի արքայադուստրը
«Դուք աղջիկ եք ունեցել» արտահայտությունը կարող է նորաթուխ հայրիկի շփոթմունքի պատճառ դառնալ. ինչպե՞ս պետք է դաստիարակի փոքրիկ աղջնակին: Բայց շուտով այդ շփոթմունքը կանցնի, և հայրիկը կմոռանա իր վախերի մասին:
Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ հայրերը տարբեր վարք են դրսևորում աղջկա և տղայի դաստիարակության գործում: Երբ փոքրիկ դուստրն է լացում, նրան գրկում են, շոյում, հանգստացնում: Իսկ տղայի դեպքում երբեմն հայրը կարող է նրան հիշեցնել, որ «տղամարդիկ չեն լացում»: Հայրը փորձում է տղային խիստ դաստիարակել, նրա մեջ այսպես կոչված տղամարդկային հատկանիշներ ձևավորել, մինչդեռ աղջկա դեպքում հայրը ազատություն է տալիս իր զգացմունքներին: Գուցե և հենց այս պատճառով է, որ հաճախ հայրերի ու դուստրերի միջև ամուր հոգևոր կապ կա: Դուստրերը սիրում են իրենց հայրիկներին հենց այնպես, պարզապես նրա համար, որ նրանք գոյություն ունեն: Հայրն էլ ի պատասխան դստերն է նվիրում իր ողջ ջերմությունն ու քնքշանքը:
Սակայն, երբեմն պատահում է նաև այնպես, որ հայրն իր սխալ վարքով փչացնում է իր և դստեր հարաբերությունները, դրանք ի սկզբանե սխալ հիմքի վրա են դրվում: Նման բան հիմնականում պատահում է այն դեպքերում, երբ հայրը որդի էր ուզում, սակայն դուստր է ծնվել:
Սիրելի հայրիկներ, ձեր դստեր նկատմամբ սառը վերաբերմունք դրսևորելիս հիշեք, որ նա ևս ձեր երեխան է, ձեր ժառանգորդը, ինչպիսին կլիներ ձեր որդին: Ուստի սիրեք ձեր դստերը ճիշտ այնպես, ինչպես և կսիրեիք որդուն:
Դաստիարակության սխալ մեթոդներ
Տղային բնորոշ դաստիարակություն. Երբեմն հայրիկները գիտակցաբար կամ ենթագիտակցաբար խրախուսում են դուստրերի մոտ տղային բնորոշ հատկանիշները և վարքը: Դուստրն էլ ձգտում է համապատասխանել հոր իդեալներին, որպեսզի արժանանա նրա սիրուն: Այդ ամենի արդյունքում կանացի հատկանիշները դառնում են մերժելի փոքրիկի համար:
Անտարբերություն. Եթե հայրիկը անտարբեր է դստեր նկատմամբ, որպես կանոն նա մեծանում ու դառնում է անինքնավստահ մարդ: Հոր սիրուն արժանանալու փորձերն աստիճանաբար հուսահատության են վերածվում, իսկ դրանից դեպի ագրեսիա ընդամենը մեկ քայլ է:
Չափազանց պահանջկոտություն. Այս պարագայում հոր մասնակցությունը դստեր կյանքին դրսևորվում է մշտական պահանջներով, քննադատությամբ և դժգոհությամբ, երբեմն անգամ բոլորովին անհիմն: Նման պահվածքը չի նպաստում ապագայում հաջողակ և երջանիկ մարդու դաստիարակությանը:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
