Մերաբովայի կատարումն եմ լսում ու չեմ հասկանում` ի՞նչն ա տենց հուզում բոլորին, ժյուրին լացում ա, սաղ Հայաստանը պոստ ա անում... Նայում եմ, ու 0 էմոցիա... Հա, ձայնը վերջն ա, բայց մի բան էն չի, հոգի չկա մեջը, չեմ հուզվում ընդհանրապես... Նենց տպավորություն ա, որ սարքած ա էտ լացուկոծը... Նենց չի էլի, որ իրա չուզողն եմ, բայց չի վերցնում իրա կատարումը, ոչ էս, ոչ էլ նախորդները, ոչ մի ցանկություն երգերը քաշելու ու լսելու... Հա, կայֆ ա, որ հայ ա, բայց դե ես չունեմ տենց բան, որ դուրս չգա, ինչ ա թե հայ ա՝ ուրիշ կարծիք ունենամ... Թող կրի, ուզում եմ հայը հաղթի, բայց որպես հասարակ ունկնդիր չեմ հավանում...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել