Անգլիացի գրող, երգիծաբան Թերի Պրատչետիի հետևյալ միտքը «մարդ, ում կարելի է գնել, ոչինչ չարժե» տիպիկ է ասված: Այլևս ոչինչ չարժեն նաև Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթները, որոնք չեն դիմանում անգամ ամենապարզունակ քննադատությանը: Երևի տարիքի հետ հիշողությունն այնքան է վատացել, որ չի հիշում, թե իր նախագահության օրոք ինչպես էր երկիր «կառավարում»` «ցուրտ ու մութ տարիներ», «օլիգոպոլիայի» հիմքեր, հետապնդումների մասին էլ չասեմ:
Ախր Լևոն Տեր-Պետրոսյանն անգամ թոշակի անցած ծերունու վարքագիծ էլ չի դրսևորում: Ծերունական ազարտ ասենք, թե սևեռուն միտք, Տեր-Պետրոսյանին միայն հարթակն է պետք: Հալյուցինացիաներ չե՞ն արդյոք դրանք, որ նրա աչքին արդեն միայն մարդկային «ջղաձգումներ» են երևում ու «մարգինալներ»: Ծերուկն այնքան է բարդույթավորվել, որ թշնամացել է արդեն բոլորի հետ, անգամ իր յուրայինների: Ափսոս, հալյուցինացիաները վաղաժամ են այցելել նրան:
