Յուվեցի Կարոյի դատական գործը արտացոլում է այն անմխիթար վիճակը, որում հայտնվել է մեր դատական համակարգը։ Յուվեցի Կարոյի լկտիության պատճառով ու դատավոր Թաթուլ Պողոսյանի թողտվությամբ դատական ամեն նիստը վեր է ածվում վարսի, որի ժամանակ Յուվեցի Կարոն ու իրա մարդիկ բառիս բուն իմաստով ծաղրում են դատարանն ու արդարադատությունը։
Յուվեցի Կարոյի հետ ամեն ինչ պարզ է. կաշառակեր, հղփացած, մանդատ ստացած, քցող ու մենթ։ Սրանից ոչ մակարդակ է պետք ակնկալել, ոչ էլ բարեկրթություն, պարզապես ժամանակ է պետք, որ նման թափթփուկներից մեր քաղաքական դաշտն այս կամ այն կերպ ազատվի։
Բայց դատավորի մեջ մի՞թե մի գրամ տղամարդկային արժանապատվություն չկա, որ թույլ է տալիս նման վարք՝ իր նախագահած դատարանում։ Մի՞թե Թաթուլ Պողոսյանը չի տեսնում, որ ամեն ռեպորտաժից հետո շեշտակի ավելանում է սփխեչի ուլի իր վարկանիշը։ Արա, գոնե մի անգամ ձեռը սեղանին խփի ու մի հատ կարգի հրավիրի Կարոյին էլ, իրա շեսծյոռկեքին էլ, թե չէ նենց կտրված ու մելանխոլիկ դեմքով ա հետևում էդ ամենին, ոնց որ Բուդդան լինի։
