Հասկանում եմ, որ որոշ եվրոպամետների էդքան էլ չդզեց, որ Սոչիի հանդիպման ժամանակ Սերժ Սարգսյանը կզցրեց իլհամչիկին, ու որ վերջինս ինքն իր բերանով պրիզնատ եկավ, որ Արցախյան խնդրի կարգավորումը հնարավոր է ՄԻԱՅՆ խաղաղ եղանակով, ինչը հակասում էր նրա թվիթերյան ռազմատենչ փոստերին և ազերբառանստանի կողմից զինադադարի հաճախակի խախտմանը:
Սերժ Սարգսյանի վստահ ելույթի համար ամուր հող էին նախապատրաստել մեր սահմանապահները, ովքեր վերջին օրերի ազերշակալական դիվերսիաները ոչ միայն կանխեցին, այլ նաև ապացուցեցին թշնամուն, որ անգամ պայմանագրային զինծառայողների ջոկը պատրաստ է արժանի դիմադրություն ցույց տալ թշնամու հատուկ նշանակության դասակին.
Ամուր հող էին նախապատրաստել սահմանամերձ գյուղում ապրող ԲՈԼՈՐ ՀԵՐՈՍ գյուղացիները, ովքեր անգամ այդ լարված օրերին չլքեցին իրենց գյուղերն ու ինչպես իննսունականներին, այնպես էլ հիմա իրենց կյաները վտանգելովտեր կանգնեցին իրենց տներին, ի տարբերություն քոչվեր թշնամու, որոնց սահմանամերձ գյուղերի ոչխարները սկսեցին մեկը մյուսի ետևից փախչել ինչպես առնետները խորտակվող նավից.
Ամուր հող էին նախապատրաստել մեր ազատամարտիկները, ովքեր չնայած որոշ հայերի հոռետեսությանը, առաջին իսկ կարիքի դեպքում մի մարդու նման մեկնեցին սահման, հերթական անգամ պաշտպանելու իրենց երկիրը, իրենց ծնողներին, կանանց և քույրերին.
Ամուր հող էր նախապատրաստել ամբողջ հայ ժողովուրդը, որը հավաքվեց և դառավ բռունցք, պատրաստ պաշտպանության և հակահարվածի:
Եվ այդ ամուր հողի վրա կանգած մեր նախագահն իր տեղը ցույց տվեց ոսոխի գլխավոր շակալին, որը հերթական անգամ հասկացել էր, որ ռազմական եղանակով հարցը լուծել փորձելու դեպքում, ստիպված կլինի իր ողջ մնացած ազերշակալների և ազերոչխարների հետ ապաստան խնդրել իրենց մեծ եղբայր թուրքիայից և կարոտով հիշել աղդամի վերածված բաքուն:
Այնպես որ ինչքան էլ եվրոպամետ-ռուսոֆոբների համար ցավալի հնչի, սահմանին տարած հաղթանակների շնորհիվ մենք տարանք վերջին քսանամյակում ամենամեծ դիվանագիտական հաղթանակը, որն արդեն միայն բարոյական հաղթանակ չի, այլ շատ ավելին է:
Հ.Գ. Չի կարելի լինել եվրոպամետ, ամերիկամետ կամ ռուսամետ, պետք է միշտ լինել պետականամետ:
Էսքան բան
