Այսօր ևս մեկ անգամ համոզվեցի, որ եթե նույնիսկ ՀՀ-ն Ռուսաստանի առաջ «շպագատ» իջնի, միևնույնն է, ՉԻ ԳՆԱՀԱՏՎԻ: ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը երեկ պաշտոնական այցով ժամանեց Կուբա: Մինչ Վ.Վ.Պուտինի ինքնաթիռը վայրէջք կկատարեր Հավանայի Միջազգային օդանավակայանում ռուսաստանյան գրեթե բոլոր լրատվամիջոցները հաղորդեցին սենսացիոն մի լուր՝ պաշտոնական Մոսկվան զիջում է Կուբային նրա պարտքի 90%...իսկ պարտքը այդ երկրի՝ ՌԴ-ին, կազմում է ոչ պակաս, քան 32 ՄԻԼԻԱՐԴ ԴՈԼԱՐ: Մինչ այդ մեր ստրատեգիական գործընկերը 11-ական միլիարդ դոլար էր զիջել Աֆղանստանին, Հյուսիսային Կորեային և Մոնղոլիային՝ 8 միլիարդ դոլար, նավթով և գազով հարուստ Իրաքին՝ 10-ական միլիարդ դոլար, Սիրիային և Վիետնամին՝ 4, 7 միլիարդ դոլար, Ալժիրին, 4, 5 միլիարդ դոլար՝ նավթով շատ հարուստ Լիբիային, և այսպես շարունակ:
Իսկ այստեղ չեմ կարող չհիշել այն խայտառակությունը, որը Վ.Վ.Պուտինը արեց մեր՝ Հայաստանի նկատմամբ...2001 թ. դեկտեմբերին մեր ռազմաստրատեգիական գործընկեր Մոսկվան պահանջում էր մեզանից վճարել 98 միլիոն դոլար պարտքը: Մեր իշխանությունները չունենալով «փող» և չդիմանալով ճնշումներին՝ 2002 թ. ամռանը մի խայտառակ պայմանագիր ստորագրեցին Մոսկվայի հետ, որը մեր հասարակությանը հայտնի է որպես «Գույք պարտքի դիմաց»: Ըստ այդ խայտառակության՝ ՌԴ իշխանությունները այդ «կոպեկների» դիմաց մեզանից ստացան Հրազդանի ՋԷԿ-ը, Նյութաբանության ինստիտուտը, Մարս գործարանը, Մաթեմաթիկական մեքենաների գիտահետազոտական ինստիտուտը: Սեփականաշնորհեցին, փակեցին ու գնացին...ու սա արդեն 12 տարի... Շատ չեմ տարածվի այսպիսի օրինակներ բերելու վրա և կփաստեմ ևս մեկ այսպիսի «գույք պարտքի դիմաց» պայմանագիր: Անցյալ տարի, չգիտես՝ որտեղից, գոյացած 300 միլիոն դոլար գազի պարտքի դիմաց մենք ռուսներին զիջեցինք «ՀայՌուսգազարդ»-ում մեր 20% փայը..
Իսկ հիմա հարց...Ի՞նչ օգուտ են տալիս ՌԴ-ը այն երկրները, որոնց մեր ստրատեգիական գործընկերը այսքան գումարներ է զիջում: Պատասխանեմ...Ոչ մի, եթե չասեմ ավելին...Շատերը վարում են ՀԱԿԱՌՈՒՍԱԿԱՆ քաղաքականություն... Օրինակ՝ Իրաքից և Լիբիայից վտարվել են բոլոր ռուսաստանյան նավթագազային կորպորացիաները, իսկ նրանց տեղերը զբաղեցրել են ամերիկյան կամ արևմտյան համապատասխան ոլորտի կորպորացիաները... Իսկ մենք ռուսներին «ձրի» ոչ միայն տարածքներ ենք տրամադրում 102 ռազմաբազայի կամ սահմանապահների համար, այլ նաև մենք ենք հոգում նրանց ծախսերի 50 %: Այո, այդ ռազմաբազան և սահմանապահները մեծ դեր են խաղում մեր երկրի պաշտպանության ապահովման գործում, հաշվի առնելով այն հանգամանքը, ու ունենք Թուրքիայի և թուրք շիաների նման բարբարոս հարևաններ: Բայց չպետք է մոռանաք, որ այդ ռազմաբազան ՄԵԾ նշանակություն ունի նաև Ռուսաստանի համար՝ այն պաշտպանում է Հյուսիսային Կովկասում գոյություն ունեցող փխրուն կայունությունը սթափեցնելով Թուրքիային և տարածաշրջանային այլ ուժերի, որոնք միշտ էլ հովանավորել են ահաբեկիչներին Ռուսաստանի հարավ-արևմուտքում...ինչպես նաև բազայի առկայությունը դարձնում է ՌԴ-ը Հարավային Կովկասում որպես «իրական ուժ»: Այտեղից հետևություն. ռազմաբազայի առկայությունը ձեռնտու է և՛ մեզ, և՛ Մոսկվային...
Հ.Գ.Մենք ինքներս մեզ ու մեր արածը չենք գնահատում... ինչո՞ւ պետք է գնահատվենք մեր «ստրատեգիական» գործընկերոջ կողմից: Այ, երբ իմացանք մեր արժեքը, այդ ժամանակ նոր մի բան կփոխվի....Երևի մեր ղեկավարներին ուղարկենք Կիմ Չեն Ընի, Ռաուլ Կաստրոյի, Բութեֆլիկայի, Քարզայի մոտ, որ մեզ սովորեցնեն, թե ինչպես «պարտադրել» գործընկերոջը հարգել մյուս գործընկերոջը: Մենք այդ առումով շատ բան ունենք սովորելու...
