Իշխանության ներկայացուցիչներն արդեն իրենց նեղություն չեն տալիս գոնե ժողովրդավարական իշխանության ձևական կողմը պահպանելու համար:
Բոլորս ականատեսը եղանք, թե ինչպես ամբողջ հանրապետության աչքի առաջ, Սերժ Սարգսյանի առաջարկով ուղիղ եթերում ՀՀԿ գերագույն մարմինը նշանակեց վարչապետի պաշտոնում առաջադրված Հովիկ Աբրահամյանին: Մինչդեռ ըստ Սահմանադրության պետք է տեղի ունենար հակառակը՝ խորհրդարանական մեծամասնության (ինչը ամենևին չի նշանակում ՀՀԿ գերագույն մարմին, որի անդամների զգալի մասը ՀՀԿ խմբակցության անդամներ չեն) առաջարկով երկրի ղեկավարը պետք է նշանակեր վարչապետին:
Բայց սրանից հետո մեկնարկում է շատ ավելի հակաժողովրդավարական գործընթաց և դրա մասին Հովիկ Արբրահամյանը անգամ հարցարույց է տալիս՝ չթաքցնելով իրականությունը: Հովիկ Աբրահամյանը՝ ի պատասխան ոչ իշխանական ուժերի ներկայացուցիչներին նոր կառավարության կազմում ներգրավելու լրագրողների հարցերին, հայտարարում է, որ Սերժ Սարգսյանն այս օրերին բանակցում է խորհրդարանական ուժերի հետ, և ամեն ինչ կախված է այդ արդյունքներից: Հովիկ Աբրահամյանը իր պաշտոնավարման առաջին իսկ վայրկյաններից փոշիացնում է թեկոզ չնչին այն կասկածները, որոնք առկա էին նրա անկախության վերաբերյալ: Վարչապետի պաշտոնը ստանձնելուց ժամեր անց նա, փաստորեն, պնդում է որ չունի որևէ անկախություն, որ նա չի կարողանում անգամ միանձնյա իրականացնել Սահմանադրությամբ իրեն լիազորված առաջին՝ կառավարությունը ձևավորելու գործառույթը, որ անգամ այդ հարցում նա կատարյալ կախվածության մեջ է Սերժ Սարգսյանից:
Իհարկե այս ամենի մասին մենք բոլորս հրաշալի գիտեինք, բայց նման ինքնախոստովանությունը իսկապես աննախադեպ է և ուշադրության արժանի: Հետևաբար այն պայմաններում, երբ անգամ հանրապետականներն իրենք իրենց բացահայտ գործողություններով ու խոսքերով ընդունում են համակարգի մոնոլիտության, իշխանության ճյուղերի անկախության բացակայություն, Սերժ Սարգսյանի կողմից երկրի միանձնյա կառավարման փաստը, մենք իրավունք չունենք կառավարության փոփոխության արդյունքում ունենալ որևէ բարեփոխման կամ Սերժ Սարգսյանի հանցավոր կուրսին կառավարության կամ վարչապետի կողմից հակադրման հնարավորության պատրանք:
Մեր բոլոր խնդիրների պատճառը Սերժ Սարգսյանի կողմից իշխանության յուրացումն է: Ուստի բոլոր խնդիրների լուծումը հնարավոր է բացառապես Սերժ Սարգսյնաի ռեժիմի տապալմամբ և լեգիտիմ իշխանությունների ձևավորմամբ: